پیش بینی جمعیت ایران در افق 1415 با استفاده از شبیه سازی یک مدل پویایی شناسی سیستم

بررسی روند پیری در هرم سنی کشور ضرورت توجه به موضوع میزان و ساختار جمعیت را روشن می سازد. در این پژوهش با استفاده از روش پویایی شناسی سیستم، مدلی جهت برآورد جمعیت و جوانی آن ارایه شده است. برتری پویایی شناسی سیستم، تحلیل رفتار سیستم بر اساس ساختار روابط على درون آن است. پیش بینی جمعیت بر اساس شبیه سازی از سال پایه 1385 تا سال 1415 انجام شده است. کل جمعیت تا سال 1415 در حال رشد بوده و حدود 95 میلیون نفر برآورد شده است. لکن الگوی رفتار متغیرها مبین فراجهش و فروپاشی در متغیرهای کل جمعیت و جمعیت مولد کشور است. این فروپاشی جمعیت در آینده نه چندان دور (دو دهه دیگر) به معنای کاهش شدید کل جمعیت و افزایش نسبت جمعیت سال خورده به کل جمعیت است. این دو مشکل کشور را دچار بحران پیری جمعیت مینماید و می بایست پیش از ورود به این بن بست بسته های سیاستهای تشویقی فرزندآوری اتخاذ نمود

Keywords:

پیری جمعیت , پویایی شناسی سیستم , شبیه سازی , پیش بینی و فراجهش و فروپاشی