کسری شریفی - کارشناس ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه رازی کرمانشاه

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی قصه گویی بر کاهش اضطراب و تاثیر آن بر شب ادراری کودکان طلاق انجام شد. این پژوهش تجربی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کودکان والدین مطلقه مبتلا به شب ادراری محدوده سنی 5 تا 7 سال شهر کرمانشاه در سال 1395 بود که نمونه ای به حجم 20 نفر به روش تصادفی ساده انتخاب و بطور تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش جایگزین شدند. پس از انجام پیش آزمون از هر دو گروه، برنامه قصه درمانی به مدت 12 جلسه یک ساعته (دوبار در هفته) برای گروه آزمایش اجرا شد. بعد از اتمام جلسات، پس آزمون و یک ماه بعد پیگیری انجام شد. برای سنجش اضطراب کودکان از مقیاس تجدید نظر شده اضطراب آشکار کودکان (کندال و همکاران، (2007 استفاده شد. داده ها به کمک آمار توصیفی و تحلیل کوواریانس و نرم افزار SPSS -20 تحلیل شد. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد بین دفعات شب ادراری در مرحله پس آزمون بین دو گروه مداخله و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد. به عبارت دیگر، قصه خوانی موجب کاهش شب ادراری آزمودنی های گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل در مرحله پس آزمون شد. بر اساس یافته های این پژوهش نتیجه می گیریم قصه گویی موجب کاهش اضطراب، ترس، وحشت شبانه و دریافت حس محبت وامنیت کودک می شود و به نوعی در بروز شب ادراری کودکان موثر خواهد شد.

شب ادراری، قصه گویی، کودک، اضطراب