مجتبی حقانی زمیدانی - کارشناسی ارشد مشاوره شغلی، گروه مشاوره، دانشکده ی روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبایی تهران، ایران.
فیروزه عاشوری - دانشجوی کارشناسی ارشد مشاوره شغلی، گروه مشاوره، دانشکده ی روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبایی تهران،ایران.
علی قایدنیای جهرمی - دانشجوی دکتری روانشناسی بالینی، دانشکده ی روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه شهید بهشتی. تهران. ایران

قلدری یک نوع خشونت سطح پایین به شمار می آید که اخیرامورد توجه پژوهشگران و روانشناسان حیطه ی تربیتی قرار گرفته است و به دو صورت نمود می یابد: قلدری سایبری و سنتی. پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش نظارت والدینی و پیوند با مدرسه در بروز قلدری در نوجوانان پسر دوره اول متوسطه شهر تهران انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش آموزان پسر دوره اول متوسطه منطقه 9 و 10 شهر تهران در سال تحصیلی 1395-96 بودند که به شیوه نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای، 397 نفر از آنان به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه شیوع قلدری (رگبی و سلی، (1993؛ پرسشنامه پیوند با مدرسه (اسپرینگر و همکاران، (2009 و پرسشنامه نظارت والدینی (سینگر و همکاران، (2004 بود. داده ها با استفاده از روش همبستگی و تحلیل رگرسیون گامبهگام مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج آزمون همبستگی نشان نظارت والدینی و پیوند با مدرسه ارتباط منفی و معنادار با قلدری در نوجوانان دارند. همچنین تحلیل رگرسیون نشان داد که هر دو مقیاس نظارت والدینی و پیوند با مدرسه، توانایی پیش بینی میزان بروز قلدری در نوجوانان را دارد. از این رو حفظ نظارت والدینی و اولیای مدرسه جهت کاهش قلدری توصیه می گردد.

نظارت والدینی، پیوند با مدرسه، قلدری، نوجوانان