مالک بهمنی - کارشناس ارشد دانشگاه آزاد اسلامی شهرکرد
سعادت بخشی - کارشناس ارشد جامعه شناسی دانشگاه گیلان
بهنام بهره مند - کارشناس ارشد جامعه شناسی دانشگاه گیلان

به نظر می رسد با توجه به گسترش سریع استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی در ایران، بررسی تبعات و پیامدهای گسترش به کارگیری این فناوری در عرصه های گوناگون کاملا ضروری است. وجود چنین فضای مساعدی و عدم آموزش های لازم برای استفاده آگاهانه و فعالانه از این شبکه ها شرایط را برای بروز انواع آسیب اجتماعی و روانی در بین کاربران به طور عام و دانش آموزان به طور خاص فراهم می کند. به همین دلیل، برنامه ریزی برای شناسایی، پیشگیری و کاهش آسیب های لازم و ضروری است. از این رو پژوهش حاضر به دنبال شناسایی آسیب های ناشی از فعالیت در شبکه های اجتماعی مجازی در بین قشر دانش آموز است. این پژوهش با استفاده از روش کمی و تکنیک پیمایش با ابزار پرسشنامه انجام شده است. جامعه آماری شامل دانش آموزان متوسطه ناحیه 2 شهر شهرکرد در سال 1395 است. که تعداد آنها 5210 نفر برآورد شده است. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 358 نفر است که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای، نمونه ها انتخاب شد. نتایج پژوهش نشان داد که متغیرهای افت تحصیلی (0/01)، اعتیاد به اینترنت (0/01)، گوشه گیری (0/05)، کاهش رابطه با خانواده (0/05) و آسیب های جسمی (0/05) همه با متغیر میزان استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی توسط دانش آموزان دارای همبستگی مثبت است. در مجموع نتایج پژوهش هر پنج فرضیه را مورد تایید قرار می دهد و نشان می دهد که دانش آموزانی که از شبکه های اجتماعی مجازی استفاده می کنند نسبت به دانش آموزانی که از این شبکه ها استفاده نمی کنند بیشتر دچار انواع آسیب اجتماعی، روانی و جسمی هستند.

آسیب اجتماعی، شبکه اجتماعی مجازی، دانش آموز