مسعود دهقانی - دکتری مدیریت دولتی- منابع انسانی،دانشگاه سیستان و بلوچستان،زاهدان،ایران
مریم مهماند وست خواجه داد - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت دولتی،واحد کرمان،دانشگاه آزاد اسلامی،کرمان،ایران

کیفیت زندگی کاری یکی از متغیرهایی است که اخیرا به لحاظ اهمیت، مورد توجه بسیاری از مدیران که درصدد ارتقا کیفیت منابع انسانی خود هستند قرار گرفته است؛ گر چه مطالعه شاخصهایی که برای کیفیت زندگی کاری سودمند و یا مضر هستند بین ابعاد کیفیت زندگی کاری و بهره وری کارکنان رابطه معنی داری وجود دارد که در این میان بیشترین رابطه مربوط به امنیت شغلی و کمترین رابطه مربوط به مشارکت می باشد .مدیران و ذینفعان سازمان میتوانند نسببت به بهبود وضعیت هریک از ابعاد مرتبط باکارکنانشان اقدام نمایند. همچنین آنها میتوانند بکوشند تا با ایجاد توازن بین کار و زندگی در مورد کارکنان اقدامات لازم را از قبیل آموزش های لازم و سایر فعالیت ها انجام دهند. تا منجر به بهبود وضعیت فعلی گردد. برای ایجاد نقش موثر کیفیت زندگی کاری در افزایش بهره وری کارکنان پیشنهاد میشود در جهت تقویت بنیادهای کیفیت زندگی کاری در شرکت ها مدنظر قرار دادن اولیت بندی ارایه شده از تاثیر مولفه های کیفیت زندگی کاری بر بهره وری کارکنان، تفاوت های کارکنان از نظر جنسیت و میزان تحصیلات در این راستا مورد توجه مدیران و برنامه ریزان شرکت قرار گیرد . با توجه این که امنیت شغلی موثرترین عامل و ارتقای بهره وری کارکنان شناخته شده است لذا تقویت این عامل از طریق اعمال روش های زیر در افزایش بهره وری کارکنان شرکت موثر خواهد بود: پرداخت منصفانه به کارکنان بر مبنای توجه به کار آنها و نیاز سازمان به نوع کار و مهارت متخصص ایشان و همچنین ارایه پرداختهای انگیزشی به آنها برای جبران کاری که در سازمان انجام میدهند. به روز کردن اطلاعات کارکنان می تواند توانایی آنها را در ایفای نقش آزمایی خود مطابق با تحولات و تغییرات ایجاد شده در محیط بالا ببرد و در تثبیت موقعیت شغلی آنان مفید واقع شود. روش تحقیق تحلیلی توصیفی است.

تحلیل، کیفیت زندگی شغلی، بهره وری، کارکنان