آسیب شناسی ادبی از رمان های پایداری با توجه به ملاقات در شب آفتابی

ادبیات بیان کمبودهای زندگی است.روح بشر خلاقیت خود را در شعر و نثر ادبی نشان می دهد .خلاقیتی که در یک آن با کمک اندیشه، زمان ها و مکان ها را در می نوردد.ادبیات تحقق دنیای دیگر و نارسایی دنیای موجود را بیان می کند.رمان ماحصلی از ادبیات است که بجای آن که اثری تخیلی محسوب شود انعکاسی از واقعیت است.بررسی رمان کاری می کند که تاریخ جامعه نه در ادبیات آن، که از طریق ادبیات آن خوانده شود.رمان جنگ از انواع رمان است وادبیات پایداری و رمان های در آن نوع ،حاصل مشاهده و تجربه منطقی واقعیتی مشخص است.واقعیتی که با هنر نویسنده به آرمان تبدیل می شود یا به همان نحو که بوده بازسازی شده است..عناصر داستان مانند ابزاری در این هدف به نویسنده کمک می کنند.این مقاله بر آن است تا با روش توصیفی-تحلیلی ، با تجزیه عناصر رمان ملاقات در شب آفتابی اثر علی موذنی به نقاط قوت و ضعف این رمان پایداری پی برده و به این سوالات پاسخ دهد که:آیا همه عناصر داستان در رمان ملاقات در شب آفتابی بکار گرفته شده و چیزی به نام داستان یا روایت بدون در نظر گرفتن ساختار ادبی آن وجود دارد نویسنده توانسته به کمک این عناصر به هدف آرمانی که ثبت وقایع دفاع هشت ساله و جاودانگی آنان که ایثار کردند ،برسد.

Keywords:

عناصر داستان , رمان , شخصیت , پایداری