بررسی زبان غنایی مناجات نامه از دیدگاه بوطیقای ساختارگرایی جاناتان کالر

خواجه عبداالله انصاری عارف مشهور قرن چهارم هجری و صاحب مناجات هایی است که از نخستین نثرهای مسجع ادبیات فارسی به شمار میرود. مناجاتهای خواجه در اکثر موارد شعری منثور و نثری موزون است و با توجه به سخنان پرشور و عاشقانه او میتواند با مولفه های شعر غنایی بررسی شود. یکی از محققانی که به تحلیل زبان شعر غنایی پرداخته جاناتان کالر، زبانشناس آمریکایی است که مبحث توانش ادبی را مطرح کرده است. از نظر وی، توانش ادبی و شیوه هایی که امکان تفسیر یک متن را برای خوانندگان ایجاد میکند، اهمیت زیادی داردبا توجه به نوع ادبی متن، نظامهای قراردادی و رمزگان هایی به وجود میآید که فهم و تفسیر متن را ممکن میسازد، از جمله این نظامها میتوان فاصله و شاخصها ، مضمون و شهود و مقاومت و ارزیابی را نام برد. در این مقاله تلاش شده است دیدگاه جاناتان کالر درباره بوطیقای شعر غنایی تبیین و سپس با متن مناجات نامه مقایسه شود.

Keywords:

زبان غنایی , جاناتان کالر , خواجه عبداالله انصاری , مناجات نامه