افشار حسابی - دانش آموخته ی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه رازی.
سارا نبی یی فیجانی - کارشناس روانشناسی عمومی دانشگاه پیام نور.

مساله ی درست و نادرست در نگارش متون و از طرفی نارسایی های گفتاری و نوشتاری سخن نوشته شده، یکی از بحثهای بسیار مهم و یا شاید بتوان گفت که مهمترین بحث در حوزهی کار نویسندگی است. این امر به ظاهر ساده، آن گونه که شایسته ی زبان فاخر فارسی است، در کشور ما به آن توجه چندانی نمیشود و میتوان این گونه اد عا کرد که در این زمینه کاری به صورت تخصصی یا جامع و مانع صورت نپذیرفته است. مقاله ی کنونی به بحثی در همین رابطه در کتاب امثال و اشعار عربی در مثنوی معنوی می پردازد. در کتاب مورد پژوهش، به نگارش آن گونه که شایسته ی این اثر ارزشمند است، پرداخته نشده است. در این پژوهش نگارندگان میکوشند تا با مراجعه به کتابهای راهنمای نگارش و ویرایش، ابتدا توضیحی کوتاه در رابطه با هر کدام از مباحث ویرایشی مورد پژوهش بیاورند، سپس عدم رعایت آن نکته ی ویرایشی را با ذکر آدرس و بیان چند نمونه ی محدود در کتاب یادشده، خاطرنشان سازند. ذکر این نکته ضروری است که مباحث ویرایشی مطرح شده در این مختصر، شامل برخی از عناوین ویرایش زبانی و فنی است که عدم رعایت آنها دارای بسامد بالا در اثر میباشند. برخی دیگر نیز که دربرگیرنده ی موارد محدود و غیر قابل ذکر هستند، فهرست وار در پایان به آنها اشاره شده است.

امثال و اشعار عربی در مثنوی معنوی، نگارش و ویرایش زبانی و فنی