مالک سالمی - عضو هییت علمی گروه زبان و ادبیات عرب دانشگاه پیام نور اهواز
صادق هاشمی امجد - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات عرب دانشگاه حکیم سبزواری
جعفر عموری - دکتری زبان و ادبیات عرب و مدرس دانشگاه پیام نور اهواز

مقاله حاضر سعی بر آن دارد تا به روش شیوه توصیفی - تحلیلی، به بررسی تطبیقی زیباشناسی مضامین مشترک بهاریه سرایی در شعر جبران خلیل جبران و سهراب سپهری بپردازد. در بهاریه های جبران خلیل جبران و سهراب سپهری مضامین مشترک فراوانی دیده می شود. اما هر یک از آنها نگاه متفاوتی نسبت به همتای خویش در پرداختن به عناصر طبیعت دارند. به عنوان مثال اگر چه حضور گنجشک به عنوان یکی از عناصر جاندار طبیعت در آثار منظوم و منثور دو ادیب مذکور از بسامد یکسانی برخوردار است؛ اما نوع نگاه هریک از آنها به این پرنده متمایز از دیگری جلوه می نماید. ذکر گنجشک در شعر جبران همراه با قفس و اسارت است حال آنکه گنجشک در شعر سپهری همراه با ذکر درختان جنگل و پرواز و آسمان قرین گشته است. در شعر این دو شاعر فصل های سال نیز حضور پررنگ و کارآمدی دارند. اما زاویه دید هر یک از این دو شاعر نسبت به دیگری متغیر است. در شعر جبران فصل بهار حضور کم رمقی در قیاس با سایر فصل های سال دارد. در مقابل سپهری همه فصل ها به ویژه بهار را به طرز قابل توجهی بازتاب داده است. در شعر این دو ادیب آرایه های ادبی مشترک فراوانی همچون استعاره، تشبیه، رمز و مردم نمایی رصد گردید. هر دو شاعر طبیعت را رمزی برای رسیدن به معبود پنداشته اند و طبیعت را نیز به سعادت و خوشبختی تشبیه کرده اند.

ادبیات تطبیقی، زیباشناسی، بهاریه سرایی،خلیل جبران، سهراب سپهری