نظریه نقد نامق کمال در باب زبان عثمانی و آمیختگی آن با زبان فارسی

دوره ادبیات دیوانی در عثمانی، دوره استیلای زبان و فرهنگ فارسی بر آن ادبیات است و ادبیات عثمانی در این دوره آمیختگی و ارتباط مستحکمی با ادبیات فارسی داشته است. با شروع نهضت تنظیمات 3 و نیاز به ایجاد تغییر و تحول، مظاهر بسیاری از فرهنگ و تمدن آن امپراطوری مورد نقد قرار گرفت و نیاز به تغییر در آنها احساس شد. یکی از موارد مذکور زبان و ادبیات است. ساده و همه فهم کردن ادبیات و کاربردی نمودن آن از موارد مهم مورد توجه در این باب است. نامق کمال صاحب نظر و پیشرو نقد ادبی در این زمینه بهشمار میرود. مهمترین نقد نامق کمال بر زبان و ادبیات این دوره از عثمانی، آمیختگی زبان آن با زبان فارسی و استفاده از شیوه غیرمعقول و اغراق آمیز- بهزعم او- زبان فارسی در توصیفات و اشعار است. این نوشته قصد دارد نظریه های انتقادی نامق کمال را در این باب توضیح و تبیین نماید.

Keywords:

نامق کمال , ادبیات و زبان فارسی , ادبیات دیوانی , نهضت تنظیمات