فرشته عربشاهی - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی،
مصطفی سالاری - استادیار زبان وادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحدزاهدان،

نمادگرایی یکی از فنون بلاغی است که در ادبیات کاربرد فراوانی دارد. نمادها ابتدا دراشعار عرفانی پیدا شده و سپس به اشعار دیگر راه یافته است . نماد یا سمبل محصول دوران اختناق است که شاعر را مجبور به پوشیده گویی می کند. غالبا شعرا برای بیان غیر مستقیم از نمادهای استفاده می کنند. احمد عزیزی از جمله شاعران انقلاب اسلامی است که فعالیت های خود را از پیش از انقلاب آغاز نموده است و اشعار وی در چند دفتر سروده شده است. وی از شاعرانی است که بیشتر در قالب کلاسیک می سراید اما از نظر کاربرد واژگان شعری دارای نوآوری است. وی با آشنایی زدایی از واژه ها سبکی خاص ایجاد کرده است. وی در کاربرد انواع نمادها نیز دستی دارد. در این پژوهش واژه های نمادین شعر وی مورد بررسی قرار گرفته و به این نتیجه رسیده ایم که عزیزی در اکثر موارد از نمادهای جهانی و عام استفاده کرده است و گاهی نیز از نمادها آشنایی زدایی کرده آنها را در مفاهیمی دیگر به کار گرفته است .

احمد عزیزی، نماد گرایی، نمادهای سیاسی، نمادهای اجتماعی، نمادهای اسطوره ای