ویژگی های زبانی و ادبی مجالس تفسیری فضلبن محب نیشابوری
Publish place: Fifth Literary Text Literature Conference A new look at stylistics, rhetoric, literary criticism
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 511
This Paper With 18 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
MATNPAGOOHI05_245
تاریخ نمایه سازی: 26 مرداد 1397
Abstract:
مجالس تفسیری فضل بن محب نیشابوری متنی چاپ نشده و متعلق به قرن پنجم هجری قمری است و مشتمل است بر تفسیر آیاتی از قرآن مجید به شیوه ای خاص و نظام مند و با صبغه ای واعظانه و عرفانی. در این جستار، ویژگی های زبانی و ادبی این متن متقدم با ارایه شواهدی متعدد، بررسی و تحلیل گردیده است؛ در مقاله حاضر، فقط از ویژگیهایی سخن رفته است که نسبت به سایر آثار بازمانده از دوره رشد و تکوین زبان فارسی، نادر و کمیاب به شمار میروند و یا در مجالس تفسیری از بسامدی بالا و قابل توجه برخوردارند. در بخش ویژگی های آوایی و واجی، از فرایندهای واجی در مجالس تفسیری و کاربرد برخی از واژه ها با صورت آوایی همانند یا نزدیک به فارسی میانه سخن گفته شده است؛ در ادامه، مشخصه های صرفی و ساخت واژی و سپس مولفه های نحوی کتاب تجزیه و تحلیل شده و در پایان، خصایص ادبی اثر واکاوی گردیده است. در این مقاله، ویژگی های زبانی برپایه آموزه ها و روش های زبان شناسی معاصر، و مشخصه های ادبی براساس علم بلاغت سنتی بررسی شدهاست و ضمنا از کاربرد اکثر این خصایص در تبیین، تفهیم و تفهم مطالب و تاثیر آنها بر ذهن و احساس مخاطبان سخن رفته است. داده ها و نتایج این جستار در تحقیقات گسترده تر بعدی درزمینه تاریخ زبان فارسی و سبک دوره تالیف این کتاب، مفید، کارا و قابل استناد خواهند بود. برای انجام این پژوهش از دست نویس کهن و منحصربه فرد مجالس تفسیری استفاده شده است.
Keywords:
Authors
سیدمحمد صاحبی
استادیار فرهنگستان زبان و ادب فارسی
محمد رضایی
استادیار دانشگاه سمنان.