مریم عظیمی - دکتری روانشناسی سلامت، مدرس دانشگاه فرهنگیان

هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر بخشی آموزش راهبردهای نظم جویی فرآیندی هیجان بر شیوه حل مسیله دختران نوجوان والدین معتاد بود. روش: روش این پژوهش شبه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، 30 نفر از دانش آموزان دختر متوسطه ناحیه 3 کرج که والدین معتاد داشتند و در پرسشنامه شیوه حل-مسیله نمرات پایین تر از میانگین بدست آوردند، انتخاب شدند که بصورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش 10 جلسه آموزش راهبردهای نظم جویی فرآیندی هیجان دریافت کردند. پرسشنامه حل مسیله هپنر-پترسون دو بار، یکی قبل از مداخله و دومین بار بعد از آخرین جلسه مداخله اجرا شد. داده های پژوهش از طریق کوواریانس مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: نتایج نشان داد آموزش راهبردهای نظم جویی فرآیندی هیجان باعث تغییر در شیوه حل مسیله (سبک گرایش-اجتناب، اعتماد به حل مسیله و کنترل شخصی) آنان شده است.

آموزش راهبردهای نظم جویی فرآیندی هیجان، شیوه حل مسیله، والدین معتاد