فاطمه آبیار - گروه مهندسی شیمی، دانشکده انی و مهندسی، دانشگاه اردکان
محمدرضا الهی فرد - هروه مهندسی شیمی، دانشکده انی و مهندسی، دانشگاه اردکان

در این کار برهم کنش دو داروی ضد سرطان جدیدی که اخیرا ساخته شده است با DNA 20 به صورت محاسباتی انجام شده است. امروزه بسیاری از داروهای ضد سرطان را کمپلکس های معدنی شامل می شود به این منظور به بررسی میزان تاثیر فلز مرکزی در چگونگی اتصال به DNA پرداخته شده است. برای انجام این کار از دو نرم افزار اتوداک و اتوداک وینا در شرایط شبیه سازی یکسان استفاده شده است. مشخص شد که انرژی یکسان کمپلکس نیکل به مقدار جزیی بیشتر از کمپلکس کبالت با لیگاند و شرایط فنی فارسی یکسان است. نتایج حاصل از محاسبات نظری در تطابق بسیار خوبی با داده های تجربی حاصل از برهم کنش با DNA است. به طور کلی می توان بیان کرد ناقص حسگر میزان و انرژی اتصال تاثیر چندانی ندارد.

؛ DNA، انرژی آزاد اتصال ، کمپلکس، داکینگ مولکولی