آموزش شیمی کاربردی در ایران

در مقاله حاضر به تاریخچه رشد و گسترش علوم در جهان و قرون مختلف اشاره و به دلایل عقب ماندگی شرق از غرب طی قرون وسطی تا عصر حاضر پرداخته شده است. بعد از قرن های متوالی سکون ورکود علو وفنون درشرق و بویژه ایران به تحولاتی که توسط اشخاصی مثل امیرکبیر در آستانه انقلاب مشروطیت و تاسیس دارالفنون بوجود امد اشاره گردیده است. شروع مراودات علمی و فرهنگی و اعزام دانشجویان ایرانی به فرنگ از اواخر دوره قاجار و تسهیل آن در دوران پهلوی اول و تشدید اعزام و رفتن دانشجویان و جوانان ایرانی برای ادامه تحصیل در دهه های چهل و پنجاه شمسی همراه با تشکیل اوپک و بالا رفتن قیمت نفت به سرانجام رسید. در همین راستا تغییر کشورهای مقصد عمدتا از فرانسه و آلمان به کشورهای انگلیسی زبان مثل آمریکا، انگستان، کانادا و استرالیا برای ادامه تحصیل جوانان و دانشجویان ایرانی تحولات و تغییراتی در سیستم آموزش علوم در کل و در آموزش شیمی بویژه بوجود آورد. در ادامه به وقوع انقلاب اسلامی و تعطیلی دانشگاه ها و مراکز آموزشی و انقلاب فرهنگی و تشکیل ستاد انقلاب فرهنگی سابق (شورایعالی انقلاب فرهنگی فعلی) و یکی از ارکان مهم آن یعنی شورایعالی برنامه ریزی دروس و رشته های دانشگاهی می رسیم. و نهایتا در این مسیر به برنامه ریزی های اولیه در اوایل دهه شصت و در ادامه به ایجاد گرایش شیمی کاربردی رشته شیمی برای اولین بار در دانشگاه تبریز و سپس دانشگاه های دیگر پرداخته شده است.

Keywords:

آموزش شیمی , شیمی کاربردی , اتحادیه بین المللی شیمی محض و کاربردی , شورای عالی برنامه ریزی