تحلیل و بررسی تریگرهای فازی در پایگاه داده فعال فازی و غیرفازی

پایگاه های داده فعال با هدف ایجاد تعامل در پایگاه های داده ایجاد شدند. در این نوع پایگاه داده با تعریف قوانین وبدون نیاز به کدنویسی، سیستم قادر به عکسالعمل مناسب در مقابل رویدادهای مهم در شرایط خاص می باشد. تعریف قوانین سادهترین نوع بیان محدودیتها بوده که برای متخصصین محیط نیز قابل درک میباشد. اما در بیان تجربیات اغلب از کلمات فازی استفاده میشود که ترجمه آنها به مقادیر دقیق منجر به کاهش ارزش معنایی دانش می شود. فازی سازی پایگاه های داده فعال با هدف نزدیکتر نمودن زبان بیان قوانین به زبان طبیعی انسان مطرح شد. این امر کمک میکند دانش متخصصین، مستقیما به پایگاه داده منتقل شود. ضمن اینکه تغییرات نیز با کمترین هزینه، بر قوانین تعریف شده اعمال میشود. در اولین گام از فازیسازی پایگاه های داده فعال ولسکی و بوازیز به فازی نمودن رویداد، شرط و واکنش در تعریف قوانین پرداخته اند و طی سه مقاله نتایج آن را ارایه نمودند، آن ها در پروژهTempo به پیاده سازی فازی این سه بخش پرداختهاند. این پژوهش به فازی نمودن سایر بخش های پایگاه های داده فعال میپردازد. این بخشها شامل رویدادهای مرکب، انتخاب فازی اجزاء رویدادهای مرکب، انتخاب فازی زمان بررسی شرط و اجرای واکنش قوانین میباشد. همچنین راهحلهایی برای دو مشکل پایان ناپذیری اجرای قوانین و یکتایی پاسخ در پایگاه های داده فعال فازی ارایه شده است. فازی نمودن پایگاه های داده فعال با هدف کاربردیتر نمودن پایگاه های داده مطرح شد. مدل اجرایی پایگاه های داده فعال در بسیاری موارد نظیر زمان بررسی شرط و یا تعیین اولویت قوانین از پیش فرض سیستم استفاده مینماید. فازی نمودن این نوع پایگاه داده کمک میکند تا سیستم سیاست های اجرایی پایگاه داده را در زمان اجرا و با استفاده از شدت وقوع رویدادها (به صورت معنایی و پویا) تعیین نماید. در ادامه این پژوهش یک معماری ساده از پایگاه داده فعال ارایه میشود و در پایان با یک نمونه پیاده سازی شده از پایگاه داده فعال فازی موارد پیشنهادی ارزیابی میگردد.

Keywords:

پایگاه داده فعال , مفاهیم فازی , عدم قطعیت , سیستم های محرک , مدیریت داده