بیرام بی بی بیات - دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
بهرام محبی - دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
آذر طل - دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
رویا صادقی - دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

مقدمه: کیفیت زندگی موضوعی پیچیده و چند بعدی است که دو مقیاس سلامت جسمی و سلامت روانی را شامل می شود. کیفیت زندگی به این مفهوم است که فرد چگونه جنبه های مختلف زندگی اش را ارزیابی می کند. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر برنامه آموزشی بر بهبود رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت و کیفیت زندگی رابطان سلامت بر اساس الگوی بزنکف در سال 95-96 طراحی و اجرا شد. مواد و روش کار: این مطالعه از نوع نیمه تجربی بود که بر روی 200 نفر از رابطان سلامت مراکز بهداشتی درمانی جنوب تهران که به روش نمونه گیری خوشه ای در دو گروه 100 نفری مداخله و کنترل قرار گرفتند، انجام شد . مداخله در شش جلسه آموزشی در مدت 45 - 30 دقیقه انجام شد و شش ماه بعد از مداخله آموزشی پیگیری صورت گرفت. مداخله آموزشی در خصوص رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت و کیفیت زندگی با استفاده روش های سخنرانی، پرسش و پاسخ، بحث گروهی و یادآمدآموزشی با استفاده از پیامک، در اختیار قرار دادن پوسترها و پمفلت های آموزشی در گروه مداخله انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه های روا و پایای رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت HPLPII و کیفیت زندگی SF-36 و پرسشنامه محقق ساخته الگوی بزنف بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های آماری کای دو t مستقل، t زوجی در سطح معنی داری کمتر از 0/05 با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 4 انجام گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد دو گروه از نظر میانگین نمره سازه های الگوی بزنف، ابعاد رفتارهای ارتقکاء دهنده و کیفیت زندگی پس از مداخله آموزشی به جز عدم محدودیت در ایفای نقش به علت مشکلات عاطفی و سلامت روان اختلاف معنادار داشتند. بحث و نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان دهنده تاثیر مثبت برنامه آموزشی بر اساس مدل بزنکف در افزایش رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت و در نتیجه بهبود کیفیت زندگی در رابطان سلامت بود

رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت، کیفیت زندگی، رابطان سلامت، الگوی بزنف، مداخله ی آموزشی