شناسایی جریان های تجاری بخش کشاورزی در ایران

این مقاله به بررسی جریان های تجاری بخش کشاورزی در ایران در دوره ی زمانی 1355 - 1383 می پردازد. از آن جا که کشور ایران در بخش کشاورزی با هر دو گروه از کشورهای در حال توسعه و توسعه یافته دارای تبادلات تجاری است، بنابراین شناسایی جریان های تجاری بخش کشاورزی و متغیرهای موثر بر آن می تواند در تعیین الگوی تجارت کشاورزی ایران با این گروه از کشورها اهمیت فراوانی داشته باشد. برای تحلیل روابط بلند مدت میان حجم واردات و صادرات محصولات کشاورزی و عوامل اثرگذار بر آنها از تکنیکی نوین در عرصه ی آزمون همگرایی موسوم به آزمون کرانه ها استفاده شده است. نتایج این آزمون نشان میدهد که میان حجم واردات و صادرات محصولات کشاورزی و عوامل اثرگذار بر آنها در بلندمدت یک رابطه ی تعادلی برقرار است. توابع تقاضای واردات و صادرات محصولات کشاورزی با به کارگیری روی کرد الگوی خودتوضیح با وقفه های گسترده (ARDL) تخمین زده شده است که بر این اساس کششهای بلندمدت درآمدی، قیمتی و نرخ ارز در تابع تقاضای واردات به ترتیب برابر با 0 / 21، 0 / 95 و 0 / 14- و در تابع تقاضای صادرات به ترتیب برابر با 1 / 15، 0 / 92 و 0 / 11- تخمین زده شد. بر اساس شرط مارشال - لرنر از آن جا که مجموع کششهای قیمتی در توابع تقاضای واردات و صادرات محصولات کشاورزی بزرگتر از 1 است، بنابراین تضعیف پولی می تواند باعث بهبود تراز تجاری بخش کشاورزی شود.

Keywords:

تابع تقاضای واردات , تابع تقاضای صادرات , آزمون کرانه ها