بررسی اثر پذیرش تسطیح لیزری بر مدیریت تقاضای آب در شهرستان مرودشت

به دلیل بازده پایین مصرف آب در کشاورزی و خشک سالیهای چند سال اخیر، کشور ایران با بحران جدی آب روبه رو است و این مساله موجب پرداختن به سیاست های متفاوت مدیریت عرضه و تقاضای آب از سوی سیاست گذاران شده است. ی از جمله این سیاستها، حمایتهای مالی و اعتباری در جهت تشویق کشاورزان به به کارگیری تسطیح لیزری در زمینهای استان فارس است . در این مطالعه با استفاده از مدل برنامه ریزی ریاضی مثبت، اثر اجرای این سیاست بر افزایش بازده نهاده های مصرفی و اثر بخشی این سیاست بر مدیریت تقاضای آب مورد بررسی قرار گرفت . داده های مورد نیاز به روش تکمیل پرسشنامه از 250 کشاورز شهرستان مرودشت فراهم شد . نتایج این مطالعه نشان می ی دهد که در نتیجه پذیرش فنآوری تسطیح لیزری، بازده آبیاری حدود 20 %افزایش یافته است و کشاورزان آب افزوده را صرف کاهش تنشهای آبی و افزایش سطح زیرکشت مینمایند. در نتیجه، کاربرد این فنآوری به عنوان ابزاری برای مهار تقاضای آب کارآمد نخواهد بود. اگرچه می توان گسترش این فن آوری را برای افزایش کار آیی نهاده های مصرفی، افزایش تولید در واحد سطح و تسهیل در عملیات کشاورزی به عنوان یک ابزار مناسب به کار برد .

Keywords:

تسطیح لیزری , مدیریت تقاضای آب , مرودشت