محسن الوانچی - کارشناس ارشددانشگاه زابل
محمود صبوحی صابونی - دانشیاردانشگاه زابل
فاطمه رستگاری پور - دانشجوی دکتری اقتصاد کشاورزی، دانشگاه زابل

برنامه ریزی برای بهره برداری مطلوب از منابع و عوامل تولید در مدیریت کشاورزی اهمیت ویژه یی دارد. کشاورزی فعالیتی است هم راه با مخاطره و نبود حتمیت، و لازم است که در تعیین و ارزیابی برنامه های زراعی به این موضوع توجه شود. در مطالعه ی حاضر، طرحهای زراعی برای استان فارس با استفاده از روش برنامه ریزی مطلوبیت کارا تعیین شد . نتایج نشان داد که در تمام سطوح خطرگریزی، گندم در الگوی کشت مدل وجود دارد . سطح زیرکشت چغندرقند با افزایش مقدار خطرگریزی کاهش و گوجه فرنگی در نهایت از الگوی کشت مدل حذف می شود . افزون برآن، در هیچ سطحی از خطرگریزی پیاز وارد الگوی کشت مدل نگردید . نتایج دلالت بر آن دارد که دخالت دولت می تواند منجر به کاهش خطر تولید و در نتیجه افزایش سطح زیرکشت محصول خاصی (مانند گندم) شود. بنابراین، هدفمند کردن دخالت ها ی دولت و عمل به نحوی که هزینه ی چونین سیاستهایی کمتر و منافع اجتماعی آن بیشتر شود، ضروری به نظر میرسد.

برنامه ریزی زراعی، برنامه ریزی مطلوبیت-کارا، استان فارس