ابوذر پرهیزکاری - دانشجو دکتری اقتصادکشاورزی دانشگاه پیام نور تهران
سعید یزدانی - استاد گروه اقتصاد کشاورزی دانشگاه تهران
محسن شوکت فدایی - دانشیارگروه اقتصاد دانشگاه پیام نور تهران
غلامرضا یاوری - استادیارگروه اقتصاد دانشگاه پیام نور تهران

هدف اصلی این بررسی همانندسازی پاسخ کشاورزان به سیاست افزایش قیمت محصولات کشاورزی در توابع استان قزوین میباشد . بدین منظور، محصول ذرت دانه ای در شهرستان البرز و گوجه فرنگی در شهرستان آبیک که دارای نوسانهای بالایی در قیمت بازاری بودند، مورد بررسی قرار گرفت . برای تحقق این هدف، از یک نظام مدلسازی اقتصادی مشتمل بر مدل برنامهریزی ریاضی مثبت (PMP) و توابع تولید منطقه ای محصولات کشاورزی (SWAP) استفاده شد. در ادامه، واکنش کشاورزان نسبت به سیاست افزایش قیمت محصولات کشاورزی با پیشفرضهای 10، 20، 30، 40 و 50 درصد همانندسازی شد و تغییرات بوجود آمده در الگوی کشت و سود ناخالص کشاورزان تحلیل و ارزیابی شد. داده های موردنیاز مربوط به سال 1390-91 بودکه با مراجعه مستقیم به نهادهای ذیربط در استان قزوین گردآوری شد. برای حل مدل از نرم افزار GAMS نسخه 23/5 استفاده شد. نتایج نشان داد که با افزایش قیمت گوجه فرنگی و ذرت دانهای، کشاورزان شهرستانهای آبیک و البرز برای دستیابی به سود بیشتر به افزایش سطح زیرکشت این محصولات تمایل پیدا میکنند و از سطح زیرکشت محصولات با بازده کمتر (گندم و جوآبی) می کاهند. همچنین، نتایج نشان داد که با پیش فرضهای 10 تا 50 درصد، با افزایش قیمت گوجهفرنگی سود ناخالص کشاورزان آبیک 4/18 تا 20/39 درصد و با افزایش قیمت ذرت دانه ای سود ناخالص کشاورزان شهرستان البرز 3/02 تا 19/4 درصد افزایش مییابد. در پایان به منظور اثربخشی سیاست افزایش قیمت محصولات کشاورزی، به کارگیری سیاستهای مکمل در بخش عرضه نهاده ها و محصولات و سیاستهای کمکی در بخش منابع آب به صورت همزمان با این سیاست پیشنهاد شد.

مدل سازی اقتصادی، برنامه ریزی ریاضی مثبت، توابع تولید منطقه ای، قیمت گذاری محصولات کشاورزی، سود ناخالص کشاورزان، استان قزوین