جمال الدین مهدی نژاد - دانشیار گروه معماری، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران
علی صادقی حبیب آباد - دانشجو دکتری تخصصی معماری، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران

در قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم، معماران و اصلاح طلبان شهری در نیویورک و جاهای دیگر با بهسازی ساختمان ها، خیابان ها،محله ها، سیستم های آب پاک و پارک ها به ریشه کن کردن بیماری های عفونی مانند وبا و سل کمک کردند. در قرن بیست و یکم،طراحان دوباره میتوانند در مبارزه با بزرگترین بیماری های عمومی زمان ما نقش مهمی ایفا کنند: چاقی و بیماری های مزمن مرتبط باآن مانند دیابت، بیماریهای قلبی و برخی از سرطان ها. امروزه عدم تحرک فیزیکی و رژیم ناسالم پس از تنباکو از علت های اصلیمرگ زودرس در ایالات متحده هستند. پژوهش ها نشان می دهد که راهبردهای طراحی معماری و شهری مبتنی بر شواهد میتوانندفعالیت بدنی منظم و تغذیه سالم را افزایش دهند. مجموعه نوشتار (سلسه مباحث ارتقاء سلامت در طراحی معماری) مطالعه ای راهبردی و تحلیلی بر کتاب: ACTIVE DESIGN GUIDELINES PROMOTING PHYSICAL ACTIVITY AND HEALTH IN DESIGN است؛ که نگارندگان در 4 مقاله مجزاءه با رویکرد ارتقاء سلامت در طراحی به 4 بخش با عناوین: (طراحی محیطی و سلامت: گذشته و حال) (طراحی شهری: آفرینش یک شهر پویا) (طراحی ساختمان: ایجاد فرصت هایی برای فعالیت جسمانی روزانه)(هم افزایی با طراحی پایدار و عمومی) می پردازند. مقاله ی در پیش رو یکی از این مجموعه مقالات ذکر شده می باشد؛ که به مبحث(طراحی محیطی و سلامت: گذشته و حال) پرداخته است. روش پژوهش با بررسی منابع معتبر و به روش توصیفی- تحلیل محتوا صورتپذیرفته است.

طراحی محیطی و سلامت، سلامت در طراحی، اصول و رویکردها، سلامت در معماری