تحلیل فضایی و اولویت بندی شکاف درون منطقه ای مسکن با استفاده از تکنیک های برنامه ریزی (مورد مطالعه: شهرستانهای استان ایلام)

مسکن، از دیرباز مهمترین مسیله زندگی انسانها بوده است. داشتن سرپناهی مطمین، ایمن و راحت، از آرزوهایدیرینه هر انسانی می باشد اما این نیاز با دیگر نیازهای انسان نیز در ارتباط میباشد. از طرفی، امروزه این واقعیت به سایرواقعیات افزوده شده که هر پدیده ای در هر لحظه، جلوه ای از تجزیه و ترکیب دایمی متغیرهای بی شماری است که دارایهمبستگی منظم، مداوم و چندسویه هستند؛ بنابراین در بررسی پدیده مسکن آنچه مهم است ارتباط و تاثیرگذاریجنبه های مختلف آن است. پژوهش حاضر با هدف بررسی مجموعه شاخص های منطقه ای موثر بر مسکن در استان ایلام باتکنیک TOPSIS صورت گرفته است. روش تحقیق حاضر، توصیفی- تحلیلی و توسعه ای- کاربردی است و از نارم افزارهای GRAFER, GIS و EXCEL استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان دادند شاخص تراکم در واحد مسکونی در بینسال های 1375 تا 1385 در استان ایلام به جز در سال 1376 و 1377 که اندکی افزایش داشته، از سال 1378 به بعد روندبهبود داشته و به سمت ایده آل نزدیک شده است. از نظر متوسط تعداد خانوار در واحد مسکونی نتایج نشان دادند احداثواحدهای مسکونی در استان، روند افزایشی داشته، اما نتوانسته کمبود مسکن را به طور کامل جبران نماید، در مقابلمتوسط خانوار در واحد مسکونی در سطح استان روندی صعودی داشته است. در نهایت مدل TOPSIS نشان داد میزانCL به تفکیک بیشترین و کمترین شامل: شهرستان های ایلام (99 / 0)، دهلران (0/13)، ایوان (0/09)، مهران (0/08)،آبدانان (0/05)، دره شهر (0/04) و شیروان (0/00) بوده است.

Keywords:

تحلیل فضایی , شکاف درون منطقه ای , نابرابری مسکن , استان ایلام