مدلسازی ساختاری عوامل موثر بر رضایتمندی زنان از سیستم حمل ونقل عمومی (مورد مطالعه: شهر کاشان)

زنان، نیمی از جمعیت شهرنشین را تشکیل می دهند و فضاهای بسیاری در شهرها بیشتر مورد بهره برداری آنانقرار می گیرد. از جمله این فضاها، حمل ونقل عمومی درون شهری به خصوص سیستم اتوبوس رانی است که زنان به عنوان گروهبزرگ و فعال جمعیتی با توجه به محدودیت های حضور زمانی آنها، بیشترین استفاده ممکن از این سیستم را در شهرهادارند. بنابراین بررسی ویژه الگوی تردد آنان در فضاهای عمومی شهری و به طور خاص حمل ونقل عمومی و شبکهاتوبوسرانی شهر در افزایش رونق فضاهای شهری نقش بسزایی دارد. هدف از این مقاله، بررسی عوامل موثر بر رضایتزنان از سیستم حمل ونقل شهری بوده و روش تحقیق در این مطالعه، توصیفی- تحلیلی است. داده های مورد استفاده در این تحقیق از طریق پرسشنامه و مصاحبه جمع آوری شدند و سپس با استفاده از نرم افزارهای SPSS و AMOS، بهبررسی و تحلیل عوامل موجود و مدلسازی ساختاری این عوامل پرداخته شد. نتایج نشان دادند که از میان شاخص هایمختلفی مانند: خدمات، تجهیزات، کیفیت صندلی ها، زیبایی بصری، ایمنی، عوامل اجتماعی، امنیت و رفتار و برخورد راننده،تنها عامل زیبایی بصری، بر رضایت زنان از سیستم اتوبوسرانی درون شهری تاثیرگذاری معناداری داشته و سایر عوامل با P value بالاتر از 05 / 0، تاریرگذاری معناداری بر میزان رضایت زنان نداشتند.

Keywords:

مدلسازی ساختاری , رضایت زنان , حمل ونقل عمومی , امنیت , شهر کاشان