ارزیابی روشنایی مصنوعی و ارتباط آن با وضعیت های بدن حین کار در آرایشگاه های زنانه شهر همدان

سابقه و هدف: یکی از عوامل مهم در ایجاد وضعیت های غیر ارگونومیک در میان آرایشگران، روشنایی ناکافیمی باشد. مطالعه حاضر به منظور ارزیابی روشنایی و ارتباط آن با وضعیت های بدن حین کار در آرایشگاه هایزنانه انجام شد.مواد و روش ها: مطالعه تحلیلی- مقطعی حاضر روی 100 زن شاغل در 50 آرایشگاه زنانه شهر همدان در سال1394 صورت گرفت. در این مطالعه، اندازه گیری شدت روشنایی عمومی براساس الگوها و محاسباتوزارت بهداشت و میزان روشنایی موضعی در سطح افق و عمود سطح کار با استفاده از نورسنج مدلHagner ECI صورت گرفت. همچنین برای بررسی پوسچر کارکنان از روش ارزیابی سریع کل بدن (REBA: Rapid Entire Body Assessment) استفاده شد و داده های مطالعه توسط نرم افزار آماری SPSS 21 تحلیل گردید. یافته ها: براساس یافته های به دست آمده به ترتیب در 72 و 97 درصد از آرایشگاه ها شدت روشنایی عمومی و شدت روشنایی موضعی کمتر از حد الزامی (OEL: Organic Electro-Luminescence) کشوری بود. ارزیابی پوسچر نشان داد که 26 درصد از افراد در معرض ریسک بالا و 12/5 درصد نیز در معرض ریسک بسیار بالا قرار داشتند. همچنین مشاهده شد که بین شدت روشنایی عمومی و نمرهریسک پوسچر افراد برای فعالیت های پیرایش ابرو و صورت ارتباط معنادار آماری برقرار بوده است (P<0/05). نتیجه گیری: براساس نتایج این مطالعه مشاهده شد که نبود روشنایی طبیعی در آرایشگاه های زنانه، طراحینامناسب و ناکافی بودن تعداد منابع روشنایی، در اکثر آرایشگاه ها وضعیت نامناسبی را از لحاظ کمی و کیفیروشنایی ایجاد نموده است. همچنین ناکافی بودن روشنایی عمومی سبب بالارفتن نمره ریسک پوسچر افرادمورد بررسی شده است. با توجه به سطح خطر ارگونومیک به دست آمده، لازم است اصلاحاتی در سامانهروشنایی مصنوعی این اماکن انجام شود.

Keywords:

آرایشگاه زنانه , پوسچر کار , روشنایی عمومی , روشنایی موضعی