علیرضا افتخارعمرانی - دانشجوی دکترای فلسفه – روابط بین الملل (سازمان های بین المللی)دانشگاه آکادمی علوم جمهوری تاجیکستان

با پایان جنگ سرد و تجزیه ی شوروی سابق به 15 جمهوری مستقل، روسیه به عنوان بزرگترین وارث امپراطوری کهن روس برای اتخاذ استراتژی خود با چند واقعیت عمده مواجه بود:1- پیامدهای تفکر جدیدی که پس از کودتای 1991 بوجود آمد . 2- وجود اختلاف و ضعف اجماع فکری بر سر منافع ملی روسیه.3- بحران های داخلی اعم از سیاسی و اقتصادی که تا حدودی منافع ملی را کاهش می داد.با توجه به این واقعیات، برای بررسی استراتژی روسیه در نظام نوین بین الملل و تاثیر این استراتژی بر ایران، این سوال مطرح میشود که استراتژی روسیه در قبال ایران بعد از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی چیست و چه جهت گیریهایی را از خود بروز میدهد از چه ابزارهایی برای تامین منافع ملی خود اقدام میکند و فرصت ها و تهدیدهای ایران در مقابل روسیه کدام گزینه ها خواهد بود در واقع، در این نوشتار ما برآنیم تا با ارایهی یک پاسخ توصیفی - تحلیلی با توجه به تفاوت های فرهنگی بین ایران و روسیه و مرزبندیهای جدید و سیاست های داخلی و خارجی به نگاه جدید روسیه در مورد ایران و نوع این رابطه بپردازیم.

اتحاد جماهیر شوروی، نظام نوین بین الملل، فرصت ها و تهدیدها، روسیه ی مدرن