نقش حقوق بشر در روابط خارجه اتحادیه اروپا و ایران

احترام به حقوق بشر، نه تنها به یک شرط بنیادین در روابط خارجی اتحادیه اروپا تبدیل شده بلکه بخش مهمی از سیاست های اتحادیه رادر همکاری های توسعه، تجارت و کمکهای بشردوستانه تشکیل می دهد. هدف از این پژوهش، تبیین شرط احترام به حقوق بشر و بررسی چگونگی عملکرد این شرط در روابط خارجه اتحادیه می باشد در این راستا پژوهش به دو بخش تقسیم شده است: بخش نخست به تفسیر شرط احترام به حقوق بشر در ساختار روابط خارجه اتحادیه می پردازد و جایگاه این شرط را در انعقاد قراردادهای خارجی، سیاست همکاری و توسعه و قرار داد عضویت در اتحادیه بررسی خواهد نمود. بخش دوم به بررسی عملکرد این شرط در روابط خارجی اتحادیه اختصاص داده شده است. در این بخش تاکید بر این است که اتحادیه از یک سو شرط احترام به حقوق بشر را در روابط خارجه خود می گنجاند و از سوی دیگر تلاش دارد تا با استفاده از اقدامات تشویقی و تنبیهی زمینه های لازم را جهت افزایش سطح دموکراسی و حقوق بشر، در کشورهای طرف قرار داد ایجاد نماید سیاست دیالوگ و سیاست تحریم از جمله اقدامات تشویقی و تنبیهی است که به همراه زیرمجموعه هایشان در این پژوهش ارائه خواهد شد. به عنوان زیرمجموعه های سیاست دیالوگ like mind و دیالوگ ad ho دیالوگ ساختاری، دیالوگ سیاست تحریم در این بخش بررسی میشود و تحریم سیاسی، اقتصادی و فرهنگی به عنوان زیرمجموعه های درانتها سعی می شود با بررسی ایران به عنوان گزینه ای که در روابط خود با اتحادیه، اقدامات تشویقی و تنبیهی را تجربه نموده است به ارزیابی نتایج شرط احترام به حقوق بشر در تئوری وعمل بپردازیم.

Keywords:

حقوق بشر , اتحادیه اروپا , تحریم سیاسی , تحریم اقتصادی , ایران