سمیه حلاجی - دانشجوی کارشناس ارشد مدیریت بازرگانی، دانشکده مدیریت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب، تهران، ایران

در این مقاله شناسایی استراتژیهای منابع انسانی در بانک مرکزی با استفاده از مدل SRP بررسی شده است. با گذشت زمان و انتظاری که متخصصان مدیریت منابع انسانی نسبت به تغییر در نیروهای داخل و خارج سازمان دارند، و نوع واکنش آنها در برابر این نیروها (نیروهایی که در روابط شغلی موثرند)، میزان قدرت یا اعمال نفوذ آنها بر سازمان، کاهش یا افزایش مییابد امروزه یکی از مهمترین چالشهای مطرح در حوزه منابع انسانی برقراری ارتباط و هماهنگی بین استراتژی منابع با استراتژی بالادستی میباشد. تحقیقات کاربردی و بنیادی در 20 سال اخیر برای پاسخگویی به چالشهای فوق، حوزه جدید و نوپایی شامل مفاهیم، تیوریها و الگوهای مدیریت استراتژیک منابع انسانی و استراتژی منابع انسانی را به وجود آورده است . این الگوها را میتوان بر روی یک پیوستار از الگوهای عقلایی تا الگوهای فزاینده، در نظر گرفت. این الگوی پیشنهادی با تکیه بر نقاط مرجع استراتژیک SRP و به ویژه دو متغیر اصلی (1- میزان توجه و تکیه بر بازار کار داخلی یا خارجی 2- کمیت و کیفیت کنترل بر فرایند یا محصول نیروی کار) چهارگونه استراتژی اصلی بنامهای متعهدانه، پدرانه، پیمانکارانه و ثانویه را معرفی میکند. نتایج نشان داد که استراتژی غالب در بانک مرکزی استراتژی پدرانه متمایل به متعهدانه میباشد.

منابع انسانی، مدل SRP، بانک مرکزی، استراتژی پدرانه