قدرت اله طالب نیا - دانشیار گروه حسابداری، واحد علوم و تحقیقات تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
مریم طالبی - دانشجوی دکتری گروه حسابداری، واحد بیرجند، دانشگاه آزاد اسلامی، بیرجند، ایران

این مقاله به طور دقیق اثر اصلی واتس و زیمرمن (1978) را بررسی میکند که برای جلب رای شرکتهای نفتی امریکایی طی دهه ی 1970 فعالیت کردهاند. چنین شرکتهایی استدلال شده که انحصارطلبان سودجو باشند و احتمالا هدف آنها سیاستمداران خود نفعی است که به دنبال تبادل سرمایه از شکل مالیات، قوانین و دیگر هزینه های سیاسی میباشند. و اشاره ی واتس و زیمرمن به مسیولیت اجتماعی نشان میدهد که یک عبور فوق العاده باشد و به احتمال زیاد به تبلیغات حمایتی یعنی یک عمل بسیار شایع در میان شرکتهای بزرگ نفتی امریکایی در آن زمان، اشاره دارند. مقاله های علمی بعدی، بر عقاید واتس وزیمرمن استوار هستند تا برای بازنمودهای اجتماعی موردی را ارایه دهند تا مباحث اصلی شان را گسترش دهند. در این شیوه، توجه به منافع زیاد شرکتها کاهش یافته و مفهوم هزینه های سیاسی به قدری گسترده شده که با دیگر تیوریهای اجتماعی افشاگری محو شده است. در نتیجه، مقاله ی علمی افشاگری اجتماعی بر مبنای حسابداری دقیق و مثبت، نمیتواند برای مدیران خود نفع که به دنبال حداکثر رسانی ثروت هستند، مباحث جداگانه ای فراهم کند. همچنین این مقاله ی میگوید که مدرک تجربی جمع آوری شده برای امروز در حمایت از تیوری حسابداری مثبت از بازنمودهای اجتماعی به طور گسترده ناکافی است.

تیوری حسابداری، هزینه های سیاسی، افشاگری های اجتماعی، واتس وزیمرمن