آگاهی، نگرش و عملکرد رانندگان شهر یزد در زمینه راهکارهای کاهش مصرف سوخت وکنترل آلودگی هوای ناشی از خودرو

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 500

This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_TBS-17-1_003

تاریخ نمایه سازی: 27 مرداد 1397

Abstract:

مقدمه: وسایل نقلیه موتوری از منابع مهم مصنوعی آلودگی هوا محسوب میشوند و در این میان، اتومبیلهای شخصی سهم 90 درصدی از کل انرژی مصرف شده در بخش حمل و نقل را دارند. عوامل انسانی نقش بسیار مهمی بر میزان آلودگی هوای ناشی از خودرو بر عهده دارند. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی آگاهی، نگرش و عملکرد رانندگان شهر یزد در زمینه راهکارهای کاهش مصرف سوخت و کنترل آلودگی هوای ناشی از خودرو انجام شد.روش بررسی: این مطالعه توصیفی- تحلیلی بصورت مقطعی انجام شد و جامعه مورد بررسی، رانندگان شهر یزد میباشند. ابزار جمع آوری داده ها، یک پرسشنامه محقق ساخته بود که شامل متغیرهای جمعیتی،آگاهی، نگرش و عملکرد بود. نمونهگیری به روش تصادفی ساده بود و در مجموع 250 پرسشنامه تکمیل شد. اطلاعات بدست آمده پس از واردن کردن در نرم افزار آماری SPSS، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافتهها: نتایج نشان داد که با افزایش سن، میزان آگاهی، نگرش و عملکرد رانندگان بطور معناداری افزایش مییابد.(P< 0/05) مطابق با نتایج، میانگین نمره آگاهی، نگرش و عملکرد رانندگان مرد در زمینه راهکارهای کاهش مصرف سوخت و کنترل آلودگی هوای ناشی از خودرو بیشتر از رانندگان زن می باشد. میزان آگاهی افرادی که سابقه رانندگی کمتر از 2 سال داشتند، به طور معناداری کمتر بود (P= 0/000) و نگرش رانندگانی که سابقه بیش از5 سال داشتند بصورت معناداری بیشتر بود .(P= 0/002) آگاهی 186 نفر (%74/4) از رانندگان در مورد راهکارهای کاهش مصرف سوخت و کنترل آلودگی هوای ناشی از خودرو، متوسط و عملکرد 161 نفر (%64/4) از آنان در حد متوسط بود. از نظر آماری بین متغیرهای آگاهی، نگرش و عملکرد رانندگان، همبستگی مثبت وجود داشت.نتیجه گیری:آگاهی، نگرش و عملکرد رانندگان شهر یزد در زمینه راهکارهای کاهش مصرف سوخت و کنترل آلودگی هوای ناشی از خودرو، متوسط می باشد و این افراد نیاز به آموزش بیشتری دارند.

Authors

بتول قانع

کارشناس ارشد آموزش بهداشت، دانشکده بهداشت،دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد،یزد،ایران

محمدتقی قانعیان

دانشیار مدیر گروه اکولوژی انسانی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهیدصدوقی یزد، یزد، ایران

محمدعلی مروتی شریف آباد

استاد گروه سلامت سالمندی، دانشکده بهداشت ،دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد،یزد،ایران

محبوبه دهواری

دانشجوی دکتری بهداشت محیط، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی جندی شاپور اهواز،اهواز، ایران.