فاطمه عسگری - استادیار گروه زبان و ادبیات ایتالیایی، دانشگاه تهران تهران

ادبیات به عنوان علم قلب انسان نمی تواند از محیط زیست آدمی جدا باشد چرا که در بطن همین محیط است که محتوای ادبی تولید میشود و در پس زمان جاودانه می گردد. نقد بوم گرایانه به عنوان شاخه ایی از نقد ادبی مدرن در طی سال های اخیر در سرتاسر جهان چهره ی یک جریان فرهنگی و ادبی نو را به خود گرفته است و شاید تنها راه حل نجات بشر از بحران کشنده ی محیط زیست در یک تغییر فرهنگی عمیق یافت شود. این مقاله ضمن یادآوری مختصری از تاریخچه ی جریان نقد ادبی اکولوژیک، به کاوش در میان آثار ایتالو کالوینو یکی از اکولوژیک ترین نویسندگان معاصر ایتالیا می پردازد که در میان جمع خوانندگان و منتقدین بیشتر به دلیل نثر جادویی خویش به شهرت رسیده است. هدف از نگارش این مقاله ی مختصر یادآوری آن است که ادبیات در خدمت محیط زیست، شاید پل نجاتی برای آیندگان باشد.

نقد بوم گرایانه، کرسی ادبیات و محیط زیست، آمریکای شمالی، ایتالو کالوینو، ادبیات معاصر ایتالیا