سیدحسین موسوی - دانشکده حقوق. دانشگاه آزاد اسلامی واحد دبی. امارات متحده عربی
سیدباقر میرعباسی - دانشکده حقوق. دانشگاه تهران، تهران. ایران

از سال 1926 که شاید بتوان آن را طلیعه اولین نگرانی ها در باب محیط زیست دانست، نه تنها آلودگی هوا وعوارض دامن گیر محیط زیست کاهش نیافته، بلکه هر زمان با اشکال جدیدتری نیز بروز یافته و از این روست کهحادثه محیط زیستی را حادثه بزرگ عصر حاضر نامیده اند. در این زمینه مطالعات بسیاری از سوی اندیشمندان و محققین علوم گوناگون ذی ربط در کنار برگزاری کنفرانس ها و گردهمایی های زیست محیطی به عمل آمدهاست. ولی با وجود تمام تلاش های انجام گرفته در این راستا، هنوز دیدگاه واحدی که بتواند منافع اقتصادی و بهره برداری بی رویه در این رابطه را تحت الشعاع خود قرار دهد مجال بروز پیدا نکرده است. حقوق بین الملل محیط زیست شامل تعداد زیادی معاهدات بین المللی، قطعنامه های الزام آور سازمان های بین المللی و همچنین متون و قطعنامه های غیرالزام آوری است که به رغم غیر الزام آور بودن حایز اهمیت هستند. معاهدات بین المللی در این زمینه خصوصا از پایان ده ه 70 به بعد افزایش چشمگیری داشته که شاید شمار آن به بیش از 300 معاهده برسد که تمام یا بخشی از آن به محیط زیست مربوط شده است. البته معاهدات دو جانبه را نیز باید به این تعداد افزود. در این مقاله به بررسی حقوق محیط زیست در عرصه حقوق بین الملل پرداخته شده است.

حقوق بین الملل، محیط زیست، معاهدات بین الملی، منافع اقتصادی، بهره برداری