حسن قره خانی - دانشجوی دکتری مدیریت ورزشی دانشگاه تربیت مدرس
محمد احسانی - دانشیار دانشگاه تربیت مدرس
هاشم کوزه چیان - دانشیار دانشگاه تربیت مدرس
محمد خبیری - دانشیار دانشگاه تهران

با وجود گذشت یک دهه از خصوصی سازی باشگاه های فوتبال در کشورهای پیشرفته، اغلب باشگاه های فوتبال حرفهای کشورمان دولتی هستند؛ از این رو تحقیق حاضر به شناسایی و رتبه بندی مهمترین موانع اقتصادی خصوصی سازی باشگاه های فوتبال حرفه ای کشور در سال 89-1388 میپردازد . این تحقیق برای اولین بار در کشور انجام شده؛ بنابراین از نوع اکتشافی است و به روش توصیفی-پیمایشی (توصیفی-تحلیلی) انجام شده است. مدیران باشگاه های فوتبال لیگ برتر و دسته یک، مدیران ارشد فدراسیون فوتبال (اعضای هییت رییسه و مسیولان کمیته های مختلف)، متخصصان مدیریت ورزشی آشنا به مسایل باشگاه های فوتبال (N= 150) به عنوان نمونه انتخاب شدند (روش سرشماری). گردآوری اطلاعات به شیوه میدانی، با استفاده از پرسشنامه انجام شد که استادان متخصص روایی آن را تایید کردند و پایایی آن، به روش آلفای کرونباخ 0/92 بهدست آمد. برای آزمون فرضیه های تحقیق از آزمونهای فریدمن و دوجملهای استفاده شد. نتایج نشان داد بهجز دو مورد (نبود نظام پیش بینی نتایج مسابقات و درآمد کم از نقل و انتقال بازیکن)، عوامل بررسی شده از موانع مهم خصوصی سازی باشگاه های فوتبال میباشند . همچنین، رتبه بندی موانع اقتصادی نشان داد که اهمیت موانع بررسی شده، یکسان نیست، به طوری که کم بودن درآمد بلیت فروشی، مهمترین و نبود نظام پیش بینی نتایج مسابقات باشگاهی، کم اهمیت ترین موانع معرفی شدند. افزایش کارآیی و اثربخشی، بهبود مدیریت، به دست آوردن نتایج مطلوب و افزایش اعتبار باشگاه از موارد مهمی است که همواره مورد توجه علاقهمندان فوتبال بوده و مشکلات اقتصادی در راه خصوصی سازی باشگاه ها، مانع دستیابی به اهداف مذکور شده است؛ بنابراین رفع موانع اقتصادی موجود نخستین گام ضروری در این زمینه است

موانع اقتصادی، خصوصی سازی، باشگاه های فوتبال، رتبه بندی