سیدصلاح الدین نقشبندی - گروه مدیریت ورزشی واحد علوم و تحقیقات کردستان، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج
بهرام یوسفی - دانشیار دانشگاه رازی کرمانشاه
سعید صادقی بروجردی - دانشیار دانشگاه کردستان

بیشتر ورزشها به این دلیل جذاباند که نمیتوان مسابقات آنها را بهطور کامل پیش بینی کرد. هرچه قدرت رقابتی تیم هایی که لیگ را میسازند بیشتر باشد، میزان پیش بینی مسابقات سخت تر میشود و در نتیجه، آن لیگ جذابتر خواهد شد. تعادل رقابتی به تعادل بین توانمندیهای ورزشی تیمها اشاره دارد. هدف از این تحقیق عبارت است از: مقایسه تعادل رقابتی بین لیگهای برتر فوتبال ایران، انگلستان، آلمان، اسپانیا، فرانسه و ایتالیا در فصل 2010 - 2009 میلادی. داده های این تحقیق ثانویه اند و از جداول پایانی لیگ برتر کشورهای منتخب در فصل 2010 - 2009 بهدست آمدهاند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از دو شاخص نسبت تمرکز و C5ICB استفاده شد. هر چه مقدار این شاخصها کمتر باشد؛ یعنی تعادل بیشتری در لیگ برقرار است و به عکس. نتایج تحقیق نشان داد بر اساس شاخص C5ICB لیگها به ترتیب از بیشترین تعادل به کمترین تعادل عبارتند از : لیگ برتر ایران (129/60)، بوندس لیگای آلمان (135/01)، لاشامپیونه فرانسه (138)، کالچو ایتالیا (140)، لیگ برتر انگلیس (148) و لالیگای اسپانیا (149/60)؛ بنابراین لیگ برتر ایران بیشترین و لالیگای اسپانیا کمترین تعادل را در بین لیگهای بررسی شده در این تحقیق داشتند. به نظر میرسد فوتبال در ایران به صورت متعادل تری دنبال میشود و از حالت سنتی و دوقطبی خود در تهران خارج و در بقیه نقاط کشور هم در حال پیشرفت است.

تعادل رقابتی، لیگ برتر فوتبال، شاخص نسبت تمرکز، شاخص تعادل رقابتی .(C5ICB) C5