مهدی سلیمی - دانشجوی دکتری مدیریت ورزشی دانشگاه تهران
محمد سلطان حسینی - استادیار تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه اصفهان
حبیب هنری - دانشیار تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه علامه طباطبایی

هدف از پژوهش حاضر ارایه ایده ای جدید در مکان گزینی اماکن ورزشی به منظور کاربردیتر شدن نتایج اینگونه تحقیقات در محیط واقعی است. پس از ایجاد پایگاه داده فضایی پژوهش که متشکل از داده های مربوط به سالنهای سرپوشیده (به عنوان نمونه مطالعاتی)، 11 عنصر و کاربری شهری، وضعیت تراکم جمعیتی دو منطقه جنوبی شهر اصفهان (به عنوان محدوده مطالعاتی) و نقشه اتوکد محدوده بود، با انتقال داده ها به محیط Arc GIS 9.3، این پایگاه به صورت لایه های مجزا آماده بهره برداری شد. در گام بعد لایه اورلی حاصل از عوامل موثر در مکان گزینی اماکن ورزشی و لایه تیسن که حوزه نفوذ اماکن ورزشی موجود در محدوده را مشخص می کرد همپوشانی اشتراکی شدند و نقشه نهایی حاصل شد. از آنجا که محدوده معرفی شده با ارزش زیاد در این پژوهش 940 هکتار معادل % 37 از کل محدوده، مانند بسیاری از پژوهش هایی که با هدف مکان گزینی انجام میشوند، اراضی بسیار گستردهای را شامل میشد، از روش کمینه کردن تفاوت بیشینه و کمینه انحراف معیار لایه های سطحی تیسنی به منظور به حداقل رساندن این اراضی استفاده شد. با استفاده از این روش مشکل اراضی گستردهای که گروه تحقیقاتی پس از تهیه نقشه نهایی و به منظور انتخاب دقیق مکان مورد نظر مجبور به برداشت میدانی از آنها بودند به کمترین میزان رسید و همچنین امکان برنامهریزی برای ساخت چند مکان ورزشی به صورت متوالی نیز بهوجود آمد.

اماکن ورزشی، مکان گزینی، تابع تیسن، تابع اورلی