ارتباط یادگیری سازمانی با توانمندسازی روان شناختی کارکنان اداره کل ورزش و جوانان استان تهران

هدف انجام این پژوهش بررسی ارتباط بین یادگیری سازمانی با توانمندسازی روانشناختی در کارمندان اداره کل ورزش و جوانان استان تهران است. جامعه آماری این پژوهش، تمام کارکنان اداره کل ورزش و جوانان استان تهران (N= 182) بود که با استفاده از جدول حجم و نمونه مورگان 105 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار استفادهشده در این پژوهش دو پرسشنامه استاندارد یادگیری سازمانی نیف (2001) و توانمندسازی روانشناختی اسپریتزر (1995) با مقیاس هفت ارزشی لیکرت (اصلا موافق نیستم 1 =تا کاملا موافقم (7 = بود. اعتبار پرسشنامه ها در مطالعات متعدد داخلی و خارجی تایید شده است. با مطالعه آزمایشی روی 40 نفر از کارکنان اداره کل ورزش و جوانان استان تهران پایایی پرسشنامه های یادگیری سازمانی و توانمندسازی روانشناختی با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 0/91 و 0/87 به-دست آمد. بهمنظور توصیف آماری داده ها از شاخصهای توصیفی و برای تجزیه و تحلیل استنباطی داده ها از آزمونهای کولموگروف - اسمیرنف، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه در نرم افزار SPSS و در سطح معنی داری P 0/05 استفاده شد. یافته های پژوهش نشان میدهد متغیر یادگیری سازمانی با متغیر توانمندسازی روانشناختی (r=0/407)و مولفه های احساس استقلال (r=0/477)، احساس موثر بودن (r=0/306) و احساس اعتماد (r=0/433) رابطه مثبت و معنی داری در سطح معنی داری P≤0/01 دارد. همچنین، بین یادگیری سازمانی و مولفه های احساس شایستگی و احساس معنی داری رابطه معنی داری مشاهده نشد. پیشنهاد میشود سازمانهای ورزشی از جمله ادارات کل ورزش و جوانان استانها برای پرورش کارکنانی توانمند،خلاق، پویا و کارآمد به مسیله یادگیری سازمانی توجه بیشتری داشته باشند.

Keywords:

یادگیری سازمانی , توانمندسازی روانشناختی , کارمند , عملکرد سازمانی