محمد باسره - دانشجوی دکتری مدیریت راهبردی در رویدادها و سازمانهای ورزشی دانشگاه مازندران
مرتضی دوستی - استادیار دانشگاه مازندران
فرزام فرزان - استادیار دانشگاه مازندران

استعدادیابی، کشف ورزشکاران بالقوه ای است که درگیر ورزش خاصی نمیباشند. از برنامه های استعدادیابی جهت شناسایی ورزشکاران بااستعداد و نیز موفقیت آنها در سطح جهانی استفاده میشود . پژوهش حاضر با هدف تدوین مدل استعدادیابی والیبال در ایران انجام گرفت. بدینمنظور، ابتدا به مطالعه فرایندها و مدلهای استعدادیابی والیبال و سایر ورزشها در کشورهای پیشرفته مختلف و نیز ایران پرداخته شد. سپس، با توجه به مطالعات انجام شده، مدل استعدادیابی پیشنهادی والیبال ایران به صورت هفت مرحلهای ارایه گردید. روششناسی پژوهش از نوع کیفی و نظریه دادهبنیاد بود و جامعه آماری آن را مربیان با درجه بین المللی والیبال (یک، دو و سه) از کل کشور که تعداد آنها 137 نفر (آقایان 67 نفر و بانوان 70 نفر) بود تشکیل دادند. یافته ها نشان میدهند که از هفت مرحله پیشنهادی (مرحله اول (پایه): غربالگری عمومی در مدارس (شش تا نه سالگی) ، مرحله دوم: شناسایی استعدادها (نه تا 12 سالگی)، مرحله سوم: گزینش استعدادها 14)12 سالگی)، مرحله چهارم: آموزش 16)14 سالگی)، مرحله پنجم: گزینش استعدادهای نخبه 18)16 سالگی) ، مرحله ششم: ارتقای استعدادهای نخبه 23) 18 سالگی) و مرحله هفتم: والیبال حرفه ای بین المللی 23 سالگی به بالاتر، در دور سوم دلفی تمامی مراحل موردقبول واقع شدند و مدل استعدادیابی والیبال در ایران تایید گردید. نتایج برگرفته از این پژوهش میتواند زمینه را جهت استعدادیابی علمی و یکسان سازی روش های آن فراهم کند و نیز کمک شایانی برای مربیان، ورزشکاران، پژوهشگران و مسیولان سازمانهای ورزشی، بهخصوص فدراسیون والیبال جمهوری اسلامی ایران در امر استعدادیابی و پرورش بازیکنان نخبه والیبال در آینده باشد.

گزینش استعدادها، مدل استعدادیابی، والیبال، تکنیک دلفی