ساماندهی محلات تاریخی شهرها در جهت دستیابی به پایداری نمونه موردی محله مقصودیه تبریز

بافت تاریخی شهرها در گذشته پاسخگوی بسیاری از نیازهای کالبدی و اجتماعی و روانی ساکنان آنها بوده است. تاثیر چنین مکان های ماندگار در شکل دهی به ارتباطات اجتماعی و مشارکت مردم در احیاء و نگهداری این بافتها، در مقطعی از حیات آنها بر اثر تحولات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی که نتیجه آن خیابان کشی ها و عدم انسجام محلات و در ادامه از بین رفتن مفهوم محله می باشد، اهمیت فراوانی می یابد. به منظور رسیدن به توازن شهری، عرصه های تاریخی باید بتوانند متناسب با سایر محدوده های شهری و به فراخور نقش و جایگاهی که در شهر پذیرا می شوند، توسعه یابند. لذا بازگرداندن حیات و پویایی به عرصه های تاریخی شهر را در مسیر توسعه شهری پایدار نشان می دهد، در این مقاله، محله مقصودیه تبریز به دلیل اهمیت خاص خود در تاریخ شهرسازی تبریز و مقعیت قرار گیری ان در بخش تاریخی شهر به عنوان یکی از مناطق طراحی شده شهری ، جهت بررسی و مطالعه انتخاب شده است. در این پژوهش پس از مطالعه مشخصات محدوده مورد مطالعه در طی زمان های مختلف، به بررسی سیر تغییر و تحولات انجام گرفته و نتایج حاصل از آن پرداخته شده است.و راهکارها و سیاست هایی در جهت ارتقای پایداری این محله تاریخی پیشنهاد شده است. نتایج حاصل از بررسی های در جدول سوات بیان گردیده و راهکارهایی جهت رفع مشکلات و نواقص موجود ارایه گردیده است.

Keywords:

پایداری , توسعه پایدار , شاخص های پایداری , محله مقصودیه تبریز , مدل سوات