بررسی عوامل تسهیل کننده وبازدارنده آموزش بالینی از دیدگاه دانشجویان پرستاری کارآموز در عرصه دانشکده پرستاری ومامایی سنندج 1390

مقدمه و هدف: آموزش بالینی ایده آل، همان فرآیند آماده سازی دانشجویان پرستاری جهت پذیرش نقش های مختلف در عرصه های خدمات بهداشتی درمانی است.. این مطالعه با هدف تعیین عوامل تسهیل کننده و بازدارنده یادگیری مهارت های بالینی از دید دانشجویان پرستاری کارآموز در عرصه دانشکده پرستاری ومامایی سنندج انجام شد.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی 48 دانشجوی پرستاری به صورت نمونه گیری آسان و دردسترس انتخاب شدند . ابزار گردآوری داده ها پر سشنامه ای مشتمل برسه بخش مشخصات فردی با7سوال ، 34 سوال در رابطه با عوامل تسهیل کننده و30 سوال عوامل بازدارنده موثر بر یادگیری مهارتهای بالینی بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها ازنرمافزار SPSS ، ورژن 18 استفاده شد. یافته ها : نتایج حاصل از این بررسی نشان دادکه مهمترین عامل تسهیل کننده یادگیری در مهارتهای بالینی دانشجویان کارآموز در عرصه ، (%34) مربوط به حیطه ارتباط بین مربی و دانشجو و همچنین مهمترین عامل بازدارنده حیطه ویژگیهای مربیان ( %45/8) بود . نتیجه گیری: این یافته ها نشان دهنده لزوم توجه به توانمندی های حرفه ای دانشجویان پرستاری کارآموز درعرصه دانشگاه علوم پزشکی کر دستان با در نظر گرفتن عوامل تسهیل کننده و بازدارنده در آموزش بالینی دانشجویان، می باشد

Keywords:

آموزش بالینی , دانشجویان پرستاری , کارآموز درعرصه , عوامل بازدارنده , عوامل تسهیل کننده ,