فریبا فرهادی فر - دانشیار گروه زنان و زایمان ، دانشکده پزشکی. دانشگاه علوم پزشکی کردستان .سنندج.ایران
جمال صیدی - استادیار دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی کردستان ، سنندج، ایران
دایم روشنی - استادیار گروه آمار زیستی ، دانشکده پزشکی. دانشگاه علوم پزشکی کردستان .سنندج.ایران
نگین قدمی - استادیار گروه بیهوشی، دانشکده پزشکی . دانشگاه علوم پزشکی کردستان .سنندج.ایران

زمینه و هدف : ترمیم زخم ناحیه عمل یکی از نگرانی های اصلی بعد از عمل جراحی است . اکسیژن درمانی تکمیلی درطی اعمال جراحی منجر به کاهش عفونت و تسریع در بهبود زخم می شود. در مطالعه حاضر به بررسی تاثیر اکسیژن تراپی تکمیلی بر میزان بروز و شدت عفونت زخم بعد از عمل جراحی سزارین پرداخته شده است.مواد و روش ها : این کار آزمایی بالینی بر روی 122 زن کاندید سزارین به صورت تصادفی دردو گروه مداخله و کنترل در مرکز آموزشی درمانی بعثت سنندج انجام شد.برای گروه مداخله ، ح ین عمل جراحی و پس از اتمام عمل جراحی در ریکاوری و بخش به مدت 6 ساعت با استفاده از ماسک ونچوری به میزان 80در صد معادل 12 لیتر در دقیقه تا شش ساعت استفاده شد و در گروه کنترل اقدامات روتین انجام شد 30)در صد اکسیژن معادل 3-5 لیتر در دقیقه با ماسک معمولی).میزان بروز وشدت عفونت ناحیه عمل جراحی و سرعت ترمیم زخم تا 14 روز بعد از عمل جراحی در بخش و بعد ازترخیص در برگ ثبت اطلاعات درج گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری تی مستقل، کای دو و من ویتنی استفاده گردید. یافته ها:. نتایج حاصله نشان داد که میزان بروز عفونت در گروه های مداخله و کنترل تا 14 روز بعد از عمل جراحی اختلاف آماری معنیداری نداشت . شدت عفونت زخم ناحیه جراحی در گروه های مداخله و کنترل تا 14 روز بعد ازعمل جراحی اختلاف آماری معنی داری داشت و شدت عفونت و زمان ترمیم زخم در گروه کنترل بیشتر بود (p<0/05) نتیجه گیری: اکسیژن درمانی تکمیلی حین عمل و بعد از عمل جراحی می تواند بر ترمیم زخم و پیشگیری از عفوت زخم موثر باشد. پیشنهاد می گردد که برای کنترل عفونت بعد از عمل جراحی از روش های کنترل شده مانند استفاده از ماسک ونچوری برای اکسیژن درمانی بیماران استفاده شود

اکسیژن درمانی تکمیلی، ترمیم زخم ، عفونت، سزارین