آسیب شناسی ژیوپلیتیکی تقسیمات کشوری ایران از منظر آمایش سرزمین
Publish place: Journal of Political Geography، Vol: 1، Issue: 3
Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 823
This Paper With 32 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JPG-1-3_005
تاریخ نمایه سازی: 27 مرداد 1397
Abstract:
تقسیمات سیاسی فضای یک کشور به مثابه قالب سیاسی و مدیریتی فضای ملی است. در واقع تقسیمات فضای ملی جایگاه هر بخش از پهنه سرزمینی را در ساختار فضایی کشور مشخص می کند. لذا تقسیمات کشوری باید براساس اصول و چهارچوب ها و واقعیت های جغرافیایی جهت کارآمدی هر چه بهتر تنظیم گردد و یک الگوی راهبردی جغرافیایی براساس قوت ها، ضعف ها، فرصت ها و تهدیدها را به دست دهد. این توجه به منطق جغرافیایی در ترسیم مرزهای سیاسی درون سرزمینی ، برگرفته از نگاه سازماندهی و آمایش سرزمین در سطح فضای ملی، منطقه ای و محلی است. ازاین رو در مقاله حاضر سعی بر آن است تا به آسیب شناسی ژیوپلیتیکی تقسیمات کشوری در ایران براساس منطق و واقعیت های جغرافیایی و در واقع با رویکرد سازماندهی و آمایش سرزمین پرداخته شود . سوال اساسی این پژوهش این است که: از منظر جغرافیا و آمایش سرزمین، تقسیمات کشوری ایران دچار چه ضعف هایی است پیامدها و آسیب های ژیوپلیتیکی آن در فضای سرزمینی کشور چگونه است در بخش یافته های تحقیق نگارندگان به مسیله عدم انطباق تقسیمات کشوری فعلی ایران بر نواحی جغرافیایی (طبیعی و انسانی) و نیز عدم توجه به مولفه های شکلی در سازماندهی سیاسی فضا و تقسیمات کشوری از جمله عوامل شکل و وسعت و استقرار نامتوازن مراکز استان ها پرداخته و چنین نتیجه گیری نموده اند که این آسیب ها به طور مستقیم بر توسعه، امنیت و توازن فضایی درک شور اثر منفی می گذارد. لازم به ذکر ا ست که این مقاله از نوع تحقیقات کاربردی است و به شیوه ای تحلیلی-توصیفی نگاشته شده است.
Keywords:
Authors
مصطفی رشیدی
دکتری جغرافیای سیاسی، دانشگاه تهران،تهران، ایران
عباس علی پور
استادیار جغرافیای سیاسی دانشگاه جامع امام حسین (ع) ، تهران ، ایران
روح اله حسین وند شکری
دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیای سیاسی دانشگاه تهران، تهران، ایران
مصطفی سعیدزاده
دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیای انسانی دانشگاه تهران، تهران، ایران