عباس حضرتی - مدرس مدعو گروه علوم تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمینی شهر، اصفهان، ایران
پروین موسوی فر - دانشجوی کارشناسی آموزش ابتدایی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمینی شهر، اصفهان، ایران

آموزش و پرورش نهادی ارزشی محسوب می شود که جامعه از آن انتظار دارد همواره یادگیری مهارتهای اجتماعی را در کنار آموزش سایر دروس بهبود بخشد. مدرسه باید مهارت های اجتماعی را به فراگیران آموزش دهد و فضایی مناسب را جهت تقوی این مهارت ها برای آنها فراهم کند و همچنین طریقه ارتباط برقرار کردن را به فراگیران بیاموزد. برای نیل به این هدف معلم نقشی بی بدیل دارد. کاربرد مهارتهای اجتماعی در زندگی دانش آموزان بسیار اهمیت دارد و این مهارت ها در دوره ابتدایی به سادگی آموزش داده می شود. وقتی دانش آموزان در خارج از مدرسه هستند این مهارتهای اجتماعی است که به آنها در برقراری ارتباط با دیگران کمک زیادی میکند، لذا باید به این امر مهم در آموزش و پرورش توجه داشت و با درنظر گرفتن اهمیت و میزان اثربخشی یادگیری در دوره ابتدایی لازم است تا این مهم در دوره ابتدایی مورد توجه ویژه قرار گیرد. آموزگاران مدارس ابتدایی باید شرایط و زمینه را برای تقویت این مهارت ها در فراگیران را فراهم کنند و همچنین برای گسترش مهارتهای اجتماعی از استراتژی هایی موثر استفاده کنند.از همین روی در این پژوهش که از لحاظ نوع، پژوهشی تحلیلی – توصیفی بوده و از لحاظ روش ، پژوهشی کتابخانه ای می باشد ، با بهره گیری از یافته های سایر اندیشمندان و صاحبنظران حوزه تعلیم و تربیت در دوره ابتدایی و نیز با بهره گیری از متون کتب و مقالات مرتبط ، الزامات آموزش مهارتهای اجتماعی در دوره ابتدایی مورد بررسی قرار گرفته است و در پایان اینگونه نتیجه گیری شده است که با بهره گیری از استراتژی هایی از قبیل هنر سازش و مصالحه و ایجاد روحیه تعاون و همکاری در نزد دانش آموزان در دوره ابتدایی ، بستر مناسبی برای آموزش سایر مهارتهای اجتماعی در سایر مقاطع برای دانش آموزان مهیا خواهد شد و در همین راستا نیز راهکارهایی برای آموزش مهارتهای اجتماعی به دانش آموزان دبستان ارایه شده است.

آموزش مهارتهای اجتماعی ، دانش آموزان دوره ابتدایی