فرشاد گهتویی - دانشجوی کارشناسی علوم اجتماعی دانشگاه فرهنگیان استان ایلام
علی قیاسی سونکی - دانشجوی کارشناسی ادبیات فارسی دانشگاه فرهنگیان استان ایلام
علی مرادی - دانشجوی کارشناسی ادبیات فارسی دانشگاه فرهنگیان استان ایلام

اخلاق یکی از آموزه های دین است که در جایجای زندگی بشر اهمیت فراوان دارد تا جایی که در قرآن مجید در سوره حجرات و سوره های دیگر به آن پرداخته شده است. همچنین شاعران و نویسندگان بزرگ این مرز و بوم در اشعار و آثار خود به اخلاقیات توجه بسیاری نشان داده و اصطلاحات و مفاهیم اخلاقی را به کار بردهاند. در قرن هفتم بعد از حمله خانمان سوز مغول ها، سعدی در شیراز پای به عرصه شعر و ادب پارسی نهاد. با بوستان و گلستان در نظم و نثر فارسی قله های دست نیافتنی را با مباحث اخلاقی و تربیتی، که تاکنون زیور فرهنگ ایرانیان است را پدید آورد. هدف پژوهش حاضر بررسی نمودهای اخلاقی در آثار سعدی و به طور خاص آموزه های تربیت کودکان است. در این نوشتار سعی گردیده است به بررسی مضامین اخلاقی در اشعار این شاعر با روش کتابخانه ای و تحلیل محتوا و کشف و طبقه بندی این اشعار در زیر عنوانهای مناسب اقدام گردد. نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد که بن مایه های شعری او مسایل اخلاقی است که نشات گرفته از تعالیم دینی و آموزه های اجتماعی وی می باشد.

ادبیات، سعدی، مباحث اخلاقی، تربیت کودکان