فرشاد گهتویی - دانشجوی کارشناسی علوم اجتماعی دانشگاه فرهنگیان استان ایلام
حسین رحیمی - دانشجوی کارشناسی علوم اجتماعی دانشگاه فرهنگیان استان ایلام
احسان سلیمان نژاد - دانشجوی کارشناسی علوم اجتماعی دانشگاه فرهنگیان استان ایلام

قانون شکنی به عنوان یک رفتار نابهنجار اجتماعی، معضل بنیادین بسیاری از جوامع کنونی است. گریز از قانون و نادیده گرفتن حرمت آن، ریشه در عوامل عدیده ای دارند که این عوامل در هر کشوری با کشور دیگر متفاوت است. متاسفانه این آسیب اجتماعی گریبانگیر کشور ایران نیز می باشد و همه ساله مقداری زیادی از بودجه کشور صرف مقابله با این پدیده نابهنجار می گردد. نظم اجتماعی در هر جامعه از اهمیت بالایی برخوردار است، زیرا دوام و قوام هر جامعه ای به حفظ نظم اجتماعی آن جامعه بستگی دارد و نظم اجتماعی میسر نخواهد شد، مگر اینکه هنجارهای تعریف شده جامعه مورد احترام افراد واقع شود. قانون پذیری و قانونگرایی در جامعه به منزله پذیرش منطق قانون است، با وجود این، برخی از انسان ها روی از قانون بر می گردانند و قانون شکنی می کنند. برای تبیین دلایل قانونگریزی همانند هر پدیده اجتماعی دیگر، باید از زوایای مختلف به آن نگاه کرد. به این ترتیب، سوال اصلی پژوهش این است که چه عواملی اعم از سیاسی، مدیریتی، اقتصادی، قانونی و اجتماعی و فرهنگی قانون پذیری را موجب می شوند هدف اصلی مقاله پیش رو عوامل موثر بر قانون گریزی در جامعه ی ایران می باشد. سعی شد در این مقاله از روش اسنادی شامل: کتب، مقالات، پایان نامه ها و سایت های مرتبط با موضوع مقاله در جهت شناسایی و تحلیل مفاهیم قانون گریزی استفاده شود.

قانون، قانون گریزی، عوامل، آسیب اجتماعی