خدیجه محمدی - دانشجوی دکتری روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی
مرضیه درخشان - کارشناس ارشد برنامه ریزی درسی، دانشگاه پیام نور شهر ری
سیده رباب هاشمی - کارشناس ارشد مشاوره، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد خمین
حامد مغربی سینکی - کارشناس ارشد روان شناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه تهران

امروزه ناتوانی های یادگیری، بزرگ ترین مقوله آموزش ویژه است. بیش از نیمی از همه دانش آموزانی که در مدارس عمومی برای دریافت آموزش ویژه شناسایی می شوند، به ناتوانی یادگیری مبتلا هستند. ناتوانی های یادگیری می تواند پیامدهای منفی عملکردی در سراسر طول عمر داشته باشد ازجمله؛ پیشرفت تحصیلی پایین، ترک تحصیل، پریشانی روانی، همچنین؛ افسردگی و خطر اقدام به خودکشی را نیز افزایش می دهد. یکی از عواملی که می تواند دانش آموزان دارای ناتوانی های یادگیری را از آسیب های روان شناختی حفظ کند و در عین حال ممکن است در آنها مختل شود، تاب آوری است. تاب آوری ظرفیت حفظ کارکرد شایسته در مواجهه با عوامل استرس زای اصلی زندگی است. مفهوم تاب آوری در روبه رو شدن با عوامل تنیدگی زای شدید و عمده معنا پیدا می کند و حاصل آن نیز سازگاری کارآمد با شرایط تهدیدآمیز است. پژوهش حاضر با کاربست رویکردی توصیفی- تحلیلی، درصدد بررسی تاب آوری در دانش آموزان دارای ناتوانی های یادگیری است.

دانش آموزان، ناتوانی های یادگیری، تاب آوری