کامیار شافعی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری،گروه معماری،دانشکده فنی و مهندسی،واحد ارومیه،دانشگاه آزاد اسلامی،ارومیه، ایران.

شیوه های آموزش و ساختار و فیزیک فضاهای آموزشی و نقش آن ها در پیشرفت جوامع بشری در تمام ادوار مشهود و غیر قابل انکار است. در میان فضاهای آموزشی که مدارس از شاخص ترین نمونه ی آن هاست، از دیرباز تاکنون به دلایل و بهانه های گوناگون اعم از سیاسی، اجتماعی و ... مانند انقلاب با ورود تفکرات غربی دستخوش تحولاتی اساسی بوده اند. شیوه ی رایج مدرسه سازی امروز کشور،در حقیقت تداوم الگوی غربی است که همراه سیستم جدید آموزش و پرورش از ممالک غربی و اروپایی به عاریت گرفته شده است. اهمیت این موضوع، و اتخاذ سیاست و استراتژی طراحی فضاها و شیوه ی آموزش، دانش آموز محور و همچنین بررسی کم تر موضوع تحولات مدارس و تاثیر آن ها پژوهش در این زمینه را به امری ضروری تبدیل می کند که در نهایت داده هایی در اختیار طراحان این فضا قرار گیرد که با شناخت و درکی عمیق تر از آموزش و فضاهای لازم،در جهت رفع نیازها طرح های بهینه و کارآمدتر ارایه کنند.روش انجام پژوهش تطبیقی- تحلیلی می باشد و روش گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای است.هدف از انجام این پژوهش، بررسی تاثیرات ظهور مبانی فکری مدرن و فناروی و مصالح جدید در ایران بر فضاهای آموزشی و به تبع بر میزان یادگیری دانش آموزان یا سایر کاربران از آن ها و مهم تر تعامل جامعه ی آموزشی با فضاها و آموزش های جدید می باشد. در این پژوهش نمونه های موردی هر دو دسته از مدارس سنتی و معمول در گذشته و مدارس مدرن بررسی شده اند.نتایج این پژوهش نشان داد که مدارس جدید تقلیدی از تفکرات مدرن و فیزیک مدارس غرب بوده است و مدرنیزاسیون جامعه بدون استنباط دلایل و مفاهیم آن و بدون توجه به زمینه های فکری اندیشه ی مدرن در کشورهای جهان سوم اتفاق افتاده است.

معماری،مدارس سنتی تا نوین،معماری مدرن،آموزش