بهسازی زیستی خاک با استفاده از جلبک اسپرولینا پلاتنسیس

اتصال ذرات زیستی و انسداد هیدرولیکی زیستی دو نمونه خاک شهر شیراز ( جبل الدراک شیراز و شهرک صنعتی بزرگ شیراز) و همچنین یک نمونه خاک شاخص از ماسه سیلتی (50-16) مورد بهسازی زیستی توسط جلبک اسپرولینا پلاتنسیس، در این پژوهش قرار گرفت. تاثیر یک نمونه جلبک،سه نمونه خاک، دریک غلظت واکنشگر (مخلوط اوره ، کلرید کلسیم ، نیترات کلسیم ، محیط کشت وکلرید کلسیم در غلظت های 3، 1، 1، 1 مولار) و در دو مدت واکنش (28 و 56 روز) در سینی های شفاف خاک و در محفظه ی استریل شده، کنترل نور و دما قرار گرفت.مایع تلقیح به صورت هفته ای به ستون های خاک اضافه شد.نتایج نشان داد، استفاده ازجلبک اسپرولینا موجب کاهش معنی دار نفوذپذیری هر سه نمونه خاک شد.افزایش زمان واکنش نیز نشان داد نمونه ها با گذشت زمان از چسبندگی و انسداد هیدرولیکی بیشتری برخوردار شدند.گونه اسپرولینا همچنین باعث افزایش معنی دار پارامتر های مقاومت برشی در سه نمونه خاک شهر شیراز شد.آزمایشات شیمیایی و اندازگیری pH خاک نشان داد کلیه نمونه ها با افزایش pH مواجه بودند که این خود حاکی از انجام فعالیت بیولوژیک در خاک می باشد.

Keywords:

بهسازی زیستی خاک , جلبک اسپرولینا , بهسازی خاک , توسعه پایدار , جلبک سبز