برسی مولفه های عوارض جسمی و روانی در سقط جنین از منظر علم طب

آمارهای ملی در مورد سقط جنین نشان می دهند که % 10 از زنانی که به سقط جنین ارادی اقدام می کنند از عوارض آن رنج می برند که از این میان، %10 از عوارض، برجسته تر از سایر عوارض می باشند. عوارض جزیی سقط عمدی جنین عبارتند از عفونت، خونریزی، تب، درد مزمن شکمی، اختلالات گوارشی، استفراغ و حساسیت از نوع ارهاش . شایع ترین عوارض عمده آن نیز عبارتند از عفونت و خونریزی شدید، انسداد جریان خون، سوراخ شدن یا ایجاد شکاف در رحم، عوارض بیهوشی، تشنج، خون روش، جراحت های گردن رحمی و آسیب های مربوط به غدد. عوارض آنی سقط جنین قابل علاج بوده اما عوارض عمده، غالبا به خطرات تولید مثلی دراز مدت و با ماهیتی جدی تری به عنوان مثال عقیم شدن منجر می شوند. در خصوص ارتباط بین سقط جنین و سرطان سینه و مرگ مادر نیز شواهدی ذکر شده است. احتمال مرگ میان زنان سقط کرده را می توان به فشار روانی رفتار مخاطره آمیز آنان ارتباط داد. همچنین، مروری بر مطالعات انجام شده نشان می دهد که احتمال ابتلای زنان، به سقط جنین غیرارادی در تولدهای بعدی 1/7 برابر بیشتر است. عوارض روانی سقط در مطالعه ای شامل احساس گناه در % 55 از موارد، اختلالات عصبی در 44 %، اختلالات مرتبط با خواب در 16 %، و اشکال در تصمیمی گیری در % 11 دچار بود. برخی مشکلات ابراز شده توسط مادران سقط کرده شامل عدم رضایت از آمیزش جنسی، دردهای فزاینده، تنفر از جنسیت یا مردان به طور کلی و روی آوری به یک سبک زندگی، از نوع بی بندوباری جنسی بود. ملامت خود، افسردگی، پسرفت اجتماعی، سقوط، عقده و وسواس مرتبط با حاملگی مجدد و ازدواج های شتاب زده. برحسب پژوهشی که در مجله پزشکی بریتانیا در سال 1001 منتشر شده است، زنان ازدواج کرده ای که یک سقط جنین در زندگی خود داشته اند، % 118 بیشتر از زنان دیگر در معرض افسردگی در هشت سال بعد از سقط قرار دارند. اضطراب و افسردگی شدیدی را که این زنان بعد از سقط جنین به آن دچار می شوند، سندروم بعد از سقط می نامند. سرانجام محققین به این نتیجه دست یافتند که باگذشت زمان احساسات منفی مربوط به سقط جنین افزایش می یابد و رضایت از تصمیم مربوط به سقط جنینکاهش می یابد.

Keywords:

سقط جنین , عوارض جسمی , عوارض روانی