اتونومی و اضرار به نفس در تصادفات ساختگی

صدمه زدن به خود از طریق ایجاد تصادفات ساختگی و صحنه سازی به منظور اخذ خسارت از غیر، علاوه بر اینکه از نظر حقوقی جرم محسوب شده و در بطن خود مفاهیمی مانند کتمان حقیقت، جعل بینه، تلاش برای فریب قاضی و... را مستتر دارد، از حیث پایمال نمودن کرامت انسانی Human dignity و هم چنین از نظر اضرار به خود و تمامیت جسمانی، در تضاد و مغایرت با اتونومیAutonomy قرار می گیرد زیرا اتونومی اعمال اختیار و اراده شخصی فرد در امور شخصی است و چون این اختیار مبتنی بر کرامت انسان تعریف میشود و معنا می یابد و اعمال می شود و از آن جا که حق اعمال اختیار انسان، مشروط بر حفاظت از حیات است، می توان نتیجه گرفت که این حق و اعمال آن در واقع مشروط بر عدم ضرر رسانی به حیات و تمامیت جسمانی فرد است. فردی که از طریق صدمه زدن به خود و نتایج خلاف قانون مترت6ب بر این رفتار به دستگاه قضایی یا شرکت های بیمه و یا به هر مرجع دیگری مراجعه می کند؛ در واقع عدم اهلیت و صلاحیت خود در استفاده از حقی را نشان می دهد که این حق و اعمال آن مشروط و محیط به صیانت از کرامت انسان و حفاظت از تمامیت جسمانی است و این همان موضوعی است که حضرت امام سجاد علیه السلام در رساله حقوق در بحث از حقوق اعضای بدن و تکالیف هر فرد نسبت به اعضا و جوارح خود، بر ان تاکید فرموده به نحوی کاملا0 مصر6ح می فرمایند که اعضا بدن هر انسانی بر وی حقی دارند و هیچ کس مجاز و مخیر نیست که نسبت به حقوق اعضا بدن خود بی اعتنا باشد و این حقوق را پایمال نماید و در این مورد به صورت مشخص به حق زبان؛ حق گوش؛ حق چشم؛ حق پا؛ حق دست؛ حق شکم و حق غریزه شهوت در این رساله شریفه اشاره شده است و بنابر این می توان به نحو روشنی نتیجه گرفت که اضرار به خود با صحنه سازی و ایجاد جراحات و صدمات عمدی علاوه بر جنبه های حقوقی، از نظر فقهی؛ معصیت شرعی بوده و جنبه خیانت در امانت، یعنی خیانت در امانتی به نام بدن محسوب می شود که پاسخگویی شرعی و مجازات اخروی را در پی خواهد داشت.

Keywords:

کرامت انسان , اتونومی , تصادفات ساختگی , اضرار به نفس , معصیت