توسعه ی مدل مسیریابی اتوبوس مدرسه با در نظر گرفتن امکان عدم انتخاب سیستم حمل و نقل برای دانش اموزان

در این مقاله یک مدل دو سطحی جهت مکان یابی ایستگاه ها و مسیریابی اتوبوس به منظور طراحی سیستم های حمل نقل عمومی ارایه گردیده است. در مدل ارایه شده، کاربران سیستم حمل و نقل می توانند در خصوص یا عدم انتخاب این سیستم تصمیم گیری نمایند. در دنیای واقعی نیز، استفاده از خودروهای شخصی می تواند به طور موازی با سیستم های حمل و نقل عمومی مطرح گردد. بنابراین ضعف سیستم های حمل و نقل عمومی منجر به افزایش تقاضای به کارگیری خودروهای شخصی خواهد شد. این موضوع مشکلاتی مانند افزایش ترافیک و آلودگی شهری را در پی خواهد داشت. سپس برای حل مدل، یک رویکرد ترکیبی از حل دقیق و الگوریتم فرابتکاری تبرید شبیه سازی شده و جستجوی ممنوع SA-EX-TS براساس استراتژی مکانیابی تخصیص مسیریابی، پیشنهاد گردیده است عملکرد این روش با جواب های دقیق نمونه های کوچک حل شده مقایسه شده است. این رویکردها برای حل 20 نمونه تصادفی به کار گرفته شده اند. نتایج حاکی از عملکرد مناسب رویکرد حل پیشنهادی در زمان های معقول می باشد.

Keywords:

مساله مسیریابی , اتوبوس مدرسه , برنامه ریزی دو سطحی , برون سپاری تقاضا